Αυτή την φώτο μας την έστειλε ένας φίλος σήμερα το μεσημέρι.
ΚΑΙ μας σημείωσε:
– πήγα σήμερα ανήμερα της Κυριακής της ΣΑΜΑΡΕΊΤΙΔΟΣ και εκεί που πήγα προσκύνησα αυτήν την γλυκεία μορφή του νέου Αγίου μας του, Οσίου πατρός Ευμενίου του Σαριδάκη που εορτάζει αύριο στις 23 ΜΑΙΟΥ.
Το μεσημέρι που πήγα να αναπαυτώ, τον είδα και μου είπε:
” είμαι ο νέος ΘΕΡΑΠΩΝ”
Τότε συμπλήρωσα στον καλό φίλο: ” να ήξερες ότι όταν ο άγιος γέροντας τα τελευταία χρόνια βρισκόταν στον Ευαγγελισμό, όλα στο νοσοκομείο πήγαιναν τόσο άψογα που αναρωτιόταν όλοι.
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ αδελφοί
Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
” τι είδους ισχυρή συγκυρία είναι αυτή; ο νέος ΑΓΙΟΣ μας που βασανίστηκε από την πληγή της λέπρας να εορτάζει πρώτη φορά την στιγμή που στην ανθρωπότητα εμφανίστηκε ιοβόλο δαιμόνιο ( Ευλογιά των Πιθήκων); “
Πριν ένα μήνα βγήκαν οι ” προφήτες” από την Αμερική και προανήγγειλαν νέες πανδημίες, ενώ στην Αν. Ουκρανία οι Ρώσοι ανακάλυπταν δεκάδες βιοτεχνολογικά εργαστήρια ” πάντα φυσικά για το καλό μας” που τα επιχορηγούσαν οι δυτικοί.
ΠΛΕΟΝ ο κοσμάκης καταλαβαίνει τι γίνεται γιατί τόσο καιρό υποφέρει από τους κάτωθεν σχεδιασμούς και προληπτικά μέτρα , αλλά ευτυχώς υπάρχουν και οι άνωθεν σχεδιασμοί που τον παρηγορούν.
τι συμβαίνει ΚΑΤΩΘΕΝ
” Η Νέα Υόρκη εξετάζει ύποπτα κρούσματα της ευλογιάς των πιθήκων και, όσο οι ειδικοί του ΠΟΥ και άλλων υπηρεσιών «βλέπουν» ένα ξέσπασμα της ασθένειας στο κοντινό μέλλον, οι Αρχές σημαίνουν συναγερμό, βάζοντας τους υγειονομικούς υπαλλήλους σε επιφυλακή. Εξάλλου, ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν, δήλωσε σε δημοσιογράφους σήμερα, Κυριακή, ότι το ξέσπασμα της ευλογιάς των πιθήκων είναι κάτι για το οποίο «όλοι πρέπει να ανησυχούν». Ο Αμερικανός πρόεδρος πρόσθεσε ότι οι υγειονομικοί αξιωματούχοι των ΗΠΑ εξετάζουν πιθανές θεραπείες και εμβόλια.
Η ευλογιά των πιθήκων επαναφέρει τη χρήση μάσκας
Και ενώ διανύουμε μια περίοδο «απελευθέρωσης» από τη χρήση μάσκας, που έγινε συνήθεια σε παγκόσμιο επίπεδο τα τελευταία δύο χρόνια, η ευλογιά των πιθήκων φαίνεται πως επαναφέρει το μέτρο αυτό στη συζήτηση.
Ειδικοί επισημαίνουν ότι η μάσκα μπορεί να προστατεύσει από τη μετάδοση του ιού αυτού, της ευλογιάς των πιθήκων. Η ασθένεια αυτή μεταδίδεται συχνά μέσω της στενής επαφής δύο ατόμων, μέσω του δέρματος ή μολυσμένων ρούχων και υφασμάτων, ή από την κατανάλωση μολυσμένου κρέατος.
Ωστόσο, μεταδίδεται και μέσω της αναπνευστικής οδού, δυσκολότερα απ’ ό,τι η Covid-19 ωστόσο, καθώς τα σταγονίδια είναι μεγαλύτερου μεγέθους και δεν «ταξιδεύουν» σε εξίσου μεγάλες αποστάσεις με εκείνα του κορωνοϊού.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ στο https://www.iefimerida.gr/kosmos/eylogia-ton-pithikon-nea-yorki-maskes?fbclid=IwAR3-wQ0hljdNPtSUWsmoEWSpCutRuh9fwC0S1nmCaaszSuQjK5SBurJ8CwQ
τι συμβαίνει ΑΝΩΘΕΝ
Ο Γέροντας Ευμένιος Σαριδάκης πού γιά την μεγάλη του ταπείνωση και απλότητα του είχε δώσει χάρισμα ο Χριστός να βλέπει τούς Αγγέλους με τα φτερά τους μέσα στην Θεία Λειτουργία
Ο π. Ευμένιος γεννήθηκε το 1931 στην Εθιά Μονοφατσίου του νομού Ηρακλείου Κρήτης και ήταν το όγδοο παιδί μιας φτωχής & πιστής οικογένειας. Έγινε μοναχός σε ηλικία 17 χρονών, αγωνίστηκε για την καλλιέργεια της ψυχής του με αγάπη και προσευχή και δοκιμάστηκε σκληρά και από την ασθένεια της λέπρας…
Αλλά και αργότερα, ενώ ήταν ήδη
ιερέας, δοκιμάστηκε σκληρά από δαιμονική επιρροή, με την οποία
βασανίστηκε ψυχοσωματικά και ελευθερώθηκε μετά από πολλές προσευχές,
αγρυπνίες και εξορκισμούς σε μοναστήρια της Κρήτης, όπως στις μονές
Κουδουμά και Παναγίας Καλυβιανής.
Η λέπρα τον έφερε στο Νοσοκομείο Λοιμωδών στην Αγία Βαρβάρα Αθηνών. Εκεί θεραπεύτηκε αλλά, βλέποντας τον ανθρώπινο πόνο, αποφάσισε να παραμείνει στο Νοσοκομείο ως ιερέας, για να βοηθήσει όσο μπορούσε την ανακούφιση των συνανθρώπων του!
Εκεί λοιπόν “θα αρχίσει το ποιμαντικό του έργο, που μπροστά του γονατίζουν οι έχοντες θεολογικά πτυχία και εκκλησιαστικά αξιώματα”.
Η αγάπη του και ο ασκητικός του αγώνας έφεραν σ’ αυτόν τη χάρη του Θεού και ο ταπεινός ιερέας ( λειτουργούσε στο ναό των αγίων Αναργύρων Ιατρών Κοσμά & Δαμιανού, μέσα στο Λοιμωδών) έφτασε σε μεγάλο ύψος αγιότητας -το οποίο διατηρούσε κρυφό όσο μπορούσε- και αξιώθηκε να λάβει το προορατικό χάρισμα, να ζήσει υψηλά πνευματικά βιώματα και οράματα και να βοηθήσει πάρα πολλούς ανθρώπους κάθε κοινωνικής τάξης και μορφωτικού επιπέδου, όχι μόνο με τις συμβουλές και την προσευχή του αλλά και με την αγιασμένη παρουσία του…
Ο Γέροντας Πορφύριος έλεγε για τον Γέροντα Ευμένιο: «Να πηγαίνετε να παίρνετε την ευχή του Γέροντα Ευμένιου, γιατί είναι ο κρυμμένος Άγιος των ημερών μας. Σαν τον Γέροντα Ευμένιο βρίσκει κανείς κάθε διακόσια χρόνια».
Στο Νοσοκομείο Λοιμωδών ευτύχησε να γνωρίσει το λεπρό άγιο μοναχό Νικηφόρο, που, αν και τυφλός από την ασθένειά του, έγινε μεγάλος πνευματικός πατέρας των χριστιανών και δάσκαλος του Γέροντα Ευμένιου.
Τα δύο τελευταία χρόνια της ζωής του τα πέρασε στο Νοσοκομείο «Ευαγγελισμός» και την 23η Μαίου 1999 παρέδωσε το πνεύμα του στον Κύριο και τάφηκε, σύμφωνα με την επιθυμία του, στον τόπο που γεννήθηκε (στην Εθιά).
Διηγείται σχετικά ο μητροπολίτης Μόρφου της Κύπρου Νεόφυτος.
«Ένα πολύ σημαντικό περιστατικό, που θυμούμαι από τον γέροντα Ευμένιο, είναι μία προσευχή του έκανε: “Κύριε Ιησού Χριστέ, θέλω να σώσεις όλους τους ανθρώπους”.
“Κι εχάρη ο Θεός”, μου έλεγε.
“Και μετά είπα:
“Κύριε Ιησού Χριστέ, θέλω να σώσεις όλους τους Καθολικούς. Και όλους τους Προτεστάντες, Χριστέ μου, θέλω να σώσεις”. Κι εχάρη ο Θεός.
“Θέλω να σώσεις και τους μουσουλμάνους και όσους ανήκουν σε όλες τις θρησκείες, και τους αθέους ακόμα θέλω να σώσεις”. Κι εχάρη πολύ ο Θεός.
Και του είπα: “Χριστέ μου, θέλω να σώσεις όλους τους απ’ αιώνες κεκοιμημένους από Αδάμ μέχρι τώρα”. Κι εχάρη ο Θεός πολύ.
Και είπα: “Θεέ μου, θέλω να σώσεις και τον Ιούδα”. Και στο τέλος είπα: “Θέλω να σώσεις και τον διάβολο”. Κι ελυπήθη ο Θεός”.
Του λέω:
—“Γιατί λυπήθηκε ο Θεός;”.
—“Διότι θέλει ο Θεός και δεν θέλουν αυτοί” μου απάντησε, “δεν υπάρχει ίχνος καλής θελήσεως σωτηρίας στον διάβολο”.
“Καλά” του είπα, “πώς κατάλαβες εσύ πότε ο Θεός χαιρόταν και πότε ελυπήθη;”.
Και μου λέει: “Άμα η καρδιά σου γίνει ένα με την καρδία του Χριστού, αισθάνεσαι αυτά που αισθάνεται”.
Δηλαδή αντιλαμβάνεσαι τι εύρος είχεν η καρδία αυτού του ανθρώπου;
Αυτό είναι από τα πιο δυνατά που έχω ακούσει και δεν το έχω ακούσει από κανέναν άλλον. Κι αυτό το καταλάβαινε από την ένταση της Χάριτος. Ανάλογα με τον βαθμό της Χάριτος αντιλαμβανόταν την λύπη ή την χαρά Του, σ’ αυτό που ο ίδιος έλεγε ή έκανε».
———–
Η Γερόντισσα της Ιεράς Μονής Αγίου Γεωργίου Βρανά, Θεοτίμη μοναχή, μας διηγήθηκε ότι, όταν πήγαινε ο πατήρ Ευμένιος και τους λειτουργούσε, όλο γελούσε μέσα στο Ιερό.
Η ίδια λέει: «Κάποια φορά, που θα είχαμε Λειτουργία, με ρώτησαν ποιος παπάς θα έλθη να λειτουργήση και λέω: «Αυτός ο Παππούλης, που όλο γελάει μέσα στο Ιερό και γελάω κι εγώ». Από εκείνη την φορά και μετά, όσες φορές ήλθε να μας λειτουργήση ο πατήρ Ευμένιος, δεν ξαναγέλασε ποτέ του…».
«Κάποια φορά ήλθε και μας λειτούργησε πάλι ο πατήρ Ευμένιος. Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας καθήσαμε στο μικρό μας Αρχονταρίκι και μας έλεγε διάφορα πράγματα. Σε κάποια στιγμή τον ρωτάω:
«Γέροντα, κατά την διάρκεια της Θείας Λειτουργίας, μέσα στον ναό, ένας Άγγελος μόνο υπάρχει;». Δεν μου απήντησε, αλλά μόνον χαμογέλασε. Εγώ τον ρωτάω και δεύτερη και τρίτη φορά. Τίποτε. Μόνο χαμόγελο.
Όποτε, την τέταρτη φορά, μου λέει: «Φρού-φρού oι Άγγελοι, φρού-φρού οι Άγγελοι. Πολλοί Άγγελοι, πολλοί Άγγελοι…». Και γελούσε.»
Πηγή: Σίμωνος Μοναχού, Πατήρ Ευμένιος – Ο κρυφό άγιος της εποχής μας,
ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ