ΑΘΑΜΑΝΑΣ: Η παρακάτω επιστολή του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη προς τον Ιμπραήμ (το 1827), θα μπορούσε να επαναληφθεί και πάλι, αυτή τη φορά σε αυτόν που εκπροσωπεί την "Μετενσάρκωση" των: Νέρωνα, Καλιγούλα, Διοκλητιανού, αλλά και του ίδιου του Ιμπραήμ, όλων μαζί (ας με συγχωρήσει ο Ιμπραήμ που τον υποβαθμίζω τόσο...). Σε αυτή την μαριονέτα του ίδιου του Σατανά, τον οποίον έχει πια και στο γραφείο του (https://www.triklopodia.gr/%ce%ad%ce%bd%ce%b1-%cf%84%ce%ad%cf%81%ce%b1%cf%82-%cf%83%cf%84%ce%bf-%ce%b3%cf%81%ce%b1%cf%86%ce%b5%ce%af%ce%bf-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%ba%cf%85%cf%81%ce%b9%ce%ac%ce%ba%ce%bf%cf%85-%ce%b4%ce%b1%ce%b9/), και που το τέλος της κοντοζυγώνει και θα είναι και πολύ άσχημο...
ΑΜΗΝ
«Αὐτὸ ὅπου μᾶς φοβερίζεις, νὰ μᾶς κόψεις καὶ κάψεις τὰ καρποφόρα δένδρα μας, δὲν εἶναι τῆς πολεμικῆς ἔργον, διότι τὰ ἄψυχα δὲν ἐναντιώνονται εἰς κανένα, μόνον οἱ ἄνθρωποι ὅπου ἐναντιώνονται, ἔχουνε στρατεύματα καὶ σκλαβώνεις, καὶ ἔτσι εἶναι τὸ δίκαιο τοῦ πολέμου.
Μὲ τοὺς ἀνθρώπους καὶ ὄχι μὲ τὰ ἄψυχα δέντρα∙ ὄχι τὰ κλαριὰνὰ μᾶς κόψεις, ὄχι τὰ δένδρα, ὄχι τὰ σπίτια ποὺ μᾶς ἔκαψες, μόνον πέτρα ἀπάνω στὴν πέτρα νὰ μὴ μείνει, ἡμεῖς δὲν προσκυνοῦμεν.
Τὶ τὰ δένδρα μας ἄν τὰ κόψεις καὶ τὰ κάψεις, τὴν γῆν δὲν θέλει νὰ τὴν σηκώσεις καὶ ἡ ἴδια ἡ γῆς ποὺ τὰ ἔθρεψε, αὐτὴ ἡ ἴδια γῆ μένει δική μας καὶ τὰ ματακάνει.
Μόνο ἕνας Ἕλληνας νὰ μείνει, πάντα θὰ πολεμοῦμε καὶ μὴν ἐλπίζεις πῶς τὴν γῆν μας θὰ τὴν κάμεις δική σου, βγάλτο ἀπὸ τὸ νοῦ σου.»