Είναι δεδομένο ότι τέτοιες εβδομάδες, μια εβδομάδα πριν το Πάσχα, όπως και πέρυσι και πρόπερσι, θα ασχοληθούν με το Άγιο Φως.
Εάν δεν θέλει κάποιος να το πιστέψει είναι δικαίωμά του. Μπράβο του, μην το πιστέψει!
Δεν θα πάμε με το πιστόλι, να του το βάλουμε στο κεφάλι και να του πούμε ότι είναι αλήθεια.
Όπως σε καμμία περίπτωση δεν θα πάρουμε τους κυρίους επιστήμονες, συγγραφείς, ειδήμονες, κ.τ.λ. που ξαφνικά αρχίζουν να μας λένε ότι το Άγιο Φως ανάβει με το φωσφόρο, για να τους πούμε:
«Ελάτε εσείς, να πάμε στον Πανάγιο Τάφο να δώσετε τα δικά σας κεριά».
Όχι, αγαπητέ! Δεν θα σας πάρουμε να πάτε στον Πανάγιο Τάφο, δεν σας θέλουμε στον Πανάγιο Τάφο.
Είναι θέμα πίστεως κι αν κάποιος δεν το πιστεύει είναι δικαίωμά του...
Λυκούργος Μαρκούδης
Για τις "εντεταλμένες" εξυπνάδες περί του Αγίου Φωτός...
Ένα μόνο μπορείς να πεις.
Εκ του καρπού γνωρίζεις το δένδρο.
Ο κατέχων το Άγιο φως μόλις βγαίνει το περιλούζει παντού επάνω του ...
Και ΔΕΝ ΒΛΆΠΤΕΤΑΙ
Ας πάρει λοιπόν το φως του αναπτήρα του ο υβριστής του Αγίου Φωτός και ας το περιλούσει επάνω του...
Θα διαπιστώσει αν είναι το ίδιο ;
(Αν ζει την επόμενη μέρα)
Εκ του αποτελέσματος θα μας πείσει..
Κωνσταντίνος Σύμπουρας
ΑΓΙΟΣ ΤΟΝΟΥΜ. Ο Άγιος Τούνομ ο εμίρης, μάρτυρας του ΘΑΥΜΑΤΟΣ του ΑΓΊΟΥ ΦΩΤΟΣ
Το έτος 1579 μ.Χ. οι αντιχαλκηδόνιοι Αρμένιοι δωροδόκησαν τους Τούρκους που κατείχαν τα Ιεροσόλυμα και το Μεγάλο Σάββατο εισήλθε στον Πανάγιο Τάφο ο δικός τους Πατριάρχης να πάρει το Άγιο Φως. Έτσι, οι Ορθόδοξοι με τον Πατριάρχη ήλθαν και έμειναν έξω από το Ναό της Αναστάσεως, στην Αγία Αυλή.
Η λύπη τους ήταν μεγάλη, γι᾽ αυτό προσεύχονταν στον Κύριο με πολύ πόνο.
Ο Ορθόδοξος Πατριάρχης καθόταν περίλυπος μπροστά στην αριστερή μαρμάρινη κολώνα της Πύλης του Ναού.
Εν τω μεταξύ, εντός του Ναού ο Πατριάρχης των Αρμενίων και οι Αρμένιοι προσεύχονταν και παρακαλούσαν τον Κύριο να λάβουν το Άγιο Φως, αλλά τούτο δεν εμφανιζόταν.
Το πλήθος των πιστών παρέμεινε στο προαύλιο του ναού καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας, αλλά ακόμη και μετά τη δύση του ηλίου.
Στο απέναντι τζαμί, ήταν ανεβασμένος για να κάνει τη συνηθισμένη προσευχή ο Άραβας Χότζας Εμίρης Τούνομ.
Έξαφνα όμως, το Άγιο Φως, «σχίζει» την κολώνα, που ήταν μπροστά στον Έλληνα Πατριάρχη και εμφανίζεται θαυμαστά προς μεγάλη χαρά των Ορθοδόξων. Ο Χότζας βλέποντας το παράδοξο αυτό γεγονός και για να προλάβει το ωραίο ουράνιο φως, έπεσε κάτω από τον μιναρέ και δεν έπαθε τίποτα. Και ενώ όταν ήταν στον μιναρέ υμνούσε τον Αλλάχ, τώρα άρχιζε να φωνάζει ότι ο Χριστός είναι Θεός αληθινός και ότι Αυτόν πρέπει να προσκυνούμε. «Μπροστά στο κατώφλι της αγίας πόρτας είναι και μερικά καρφιά καρφωμένα στην γην, από τον καιρόν εκείνον που έγινε το θαύμα, τα οποία λένε τα έμπηξε ένας εμίρης, ο οποίος βλέπωντας εκείνο το εξαίσιο θαύμα πίστευσε ευθύς στον Χριστό, και φωνάζοντας μία είναι η πίστις των χριστιανών, έμπηξε τα καρφία εκείνα ένα προς ένα στην πέτρα, σαν σε κηρί μαλακό, και αυτός μαρτύρησε υπό πυρός κατακαείς.»
(Συμεών, Προσκυνητάριον Αγίας Πόλεως Ιερουσαλήμ, Βιέννη 1749, σ. 20) “Άγιον Φως” (Χαράλαμπος Κ. Σκαρλακίδης).
Οι Τούρκοι τον έπιασαν και τον έκαψαν για να μην μαθευθή το γεγονός.
Το ανωτέρω θαύμα συνέβη στις 18 Απριλίου του 1579 μ.Χ. επί Σουλτάνου Μουράτ και Πατριάρχου Ιεροσολύμων Σωφρονίου του Δ΄.
Από τότε σουλτανικό φιρμάνι όρισε ότι μόνον οι Ορθόδοξοι Έλληνες να μεταδίδουν το Άγιο Φως.
Τεμάχια των ιερών λειψάνων του ευρίσκονται για προσκύνημα στη γυναικεία Μονή της Μεγάλης Παναγιάς Ιεροσολύμων, που έκτισε η Αγία Μελάνη.
Η ιερά κολώνα, που «διερράγη» από το Άγιο Φως σώζεται μέχρι σήμερα, ραγισμένη μαυρισμένη αλλά και ευωδιάζουσα δείχνοντας την αλήθεια της Ορθοδοξίας!
ΚΑΛΗ ΜΕΤΑΝΟΙΑ και ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!