Ο ΑΚΟΥΩΝ ΜΟΥ ΤΟΝ ΛΟΓΟΝ ΚΑΙ ΤΗΡΩΝ ΑΥΤΟΝ, ΑΥΤΟΣ ΕΣΤΙ Ο ΑΓΑΠΩΝ ΜΕ
ΜΕΓΑ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ
ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΚΕΠΕ ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ
+++
Έλα ανθρώπινη ψυχή να σου εξηγήσω
και ανάπτυξη, εν Πνεύματος Αγίου,
να κάνω διά εσέ στη γραφή αυτή.
Πολλοί άνθρωποι τώρα λέγουν εν τη γη:
«Μα ναι, κι εγώ αγαπώ και πιστεύω τον Κύριον, τον ΘΕΟΝ».
Μα το λέγουν δυστυχώς παιδί μου με τα χείλη τους αυτό
κι όταν έρθει η στιγμή, πράξη να κάνουν στη ζωή
την κάθε εντολή μου την Ευαγγελική,
πορεύονται αρνητικώς κι όμως λέγουν πως αγαπούν ΘΕΟΝ.
Μην πλανάσαι άνθρωπε της γης,
το αν και το πόσο μ’ αγαπάς εσύ,
θα φανεί εις την τήρηση των δικών μου εντολών
και των μικρότερων και αυτών
που νομίζεις πως είναι μικρές.
Στο ‘χω πει πως όστις αφαιρέσει
και μία κεραία από το νόμο μου,
δικός μου δεν μπορεί να ονομαστεί
και της Βασιλείας μου της Ουρανίας
έξωθεν θα βρεθεί.
ΘΕΟΣ ουκ εμπαίζεται,
ουκ μυκτηρίζεται ποτέ.
Βλέπω και παρακολουθώ
το κάθε βήμα σου παιδί μου εδώ,
την κάθε σκέψη σου, τον κάθε σου διαλογισμό.
Πράξεις, λόγια, λογισμοί, επιθυμίες,
τα ΠΑΝΤΑ που διαπράττεις τώρα εν τη γη,
ΟΛΑ καταγράφονται ευθύς σε αιώνιο,
Ουράνιο βιβλίο ανά πάσα σου στιγμή.
Και όταν αποδημήσεις από την κοιλάδα
αυτής σου της πορείας της μικρής
και έμπροσθεν εις τον Κύριο της ζωής παρουσιαστείς,
θα τρέμεις, θα ριγείς, δεν θα υπάρχουν εκεί
ψεύτικοι μάρτυρες να υπερασπίσουν την κάθε ψυχή,
μα εν αληθεία και δικαιοσύνη θε να κριθείς.
Τότε θα νιώσεις γιατί άνθρωπε τόσο τώρα
με τον Θείο μου τον λόγο σε νουθετώ,
γιατί τόσο ρήμα δίδω για σένα Εγώ.
Μήπως και αφυπνιστείς
και για τον αιώνιο σου προορισμό εργαστείς.
Μήπως συναισθανθείς πως ο τάφος
δεν εστί τέλος, μα ΑΡΧΗ
προς την αιώνια υπόσταση της ζωής.
Τα πάντα κάνω ως ΘΕΟΣ για να σε ξυπνήσω
από τον λήθαργο και την φθορά,
την φθορά της κάθε αμαρτίας σου
που τώρα εδώ ποιείς, πρέπει να εγερθείς.
Κάποτε θα λήξει η διδαχή,
η μακροθυμία μου και η αγάπη η πατρική
γιατί ναι, σε αγαπώ και σαν Πατέρας σου ομιλώ,
αίμα έδωσα σε σταυρό, να εξαγοράσω με αυτό
τον κάθε της γης αμαρτωλό.
Μα τι κρίμα, τι αχαριστία φοβερά,
τέτοια θυσία Ιερά κι εσύ ακόμα εξακολουθείς
να αμαρτάνεις εν τη γη
και να πετάς τέτοια Θεία προσφορά
που έγινε και διά εσέ στον Γολγοθά.
Μα τότε είσαι μωρός, τυφλός,
όταν εξακολουθείς να ζεις όπως σε ικανοποιεί,
όπως σε ευχαριστεί και απαρνείσαι ΘΕΟΝ,
τότε ΟΧΙ δεν με πιστεύεις,
δεν με αγαπάς, απλά με προσπερνάς.
Αναπολόγητος θα βρεθείς, θα κλαις,
ναι θα ριγείς μα αργά τότε πολύ,
τα πάντα θα ‘χουν κλείσει διά εσέ
και στον πονηρό θε να δοθείς,
αιωνίως θα απωλεστείς.
Γιατί ΕΓΩ ΕΙΜΙ Η ΟΔΟΣ, Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ Η ΖΩΗ
και όστις τον λόγο μου και τις εντολές μου τώρα ποιεί,
μόνο αυτός θα αξιωθεί να με δει
και μαζί μου να συνδοξαστεί εις Βασιλείαν Ουράνια,
αιώνια που θα είναι άφθαρτη,
με άρρητη δόξα και ευφροσύνη,
μακαριότητα Θεϊκή.
Τι λες άνθρωπε;
Θα αξιωθείς να ζήσεις,
να εισέλθεις εν αυτή;
Ή αιωνίως θα απωλεστείς;
Σκέψου τώρα και κρίνε εσύ.
ΑΜΗΝ
+++