ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΗ ΥΠΟ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΤΩΝ ΛΟΓΩΝ ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΣΧΕΣΕΩΣ ΤΟΥ ΜΑΖΙ ΜΑΣ
(ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΧΕΙΟ ΤΗΣ ΜΑΚΑΡΙΣΤΗΣ ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑΣ ΤΗΣ ΣΤΕΡΕΑΣ)
ΜΕΓΑ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ
ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΚΕΠΕ, ΣΩΣΟΝ
ΗΜΑΣ
+++
Εγώ εξέλεξα τα μωρά του κόσμου τούτου,
τα εξουθενωμένα ίνα καταργηθούν,
καταισχυνθούν διά αυτών τα έργα του σκότους.
Ο λόγος μου εις τους σωζομένους εστί σοφία,
εις μεν τους απολελειμμένους, μωρία.
από τους ανθρώπους διά της γνώσεως,
μα αποκαλύπτεται στας απλάς,
στας ταπεινάς ψυχάς διά της πίστεως.
Ο Θεολόγος έχει σπουδάσει Θεολογία,
ο πιστός μαθητής μου έχει βιώσει μέσα του
ΘΕΟΓΝΩΣΙΑ ΚΑΙ ΟΡΘΟΠΡΑΞΙΑ.
Ο ΘΕΟΣ ου σπουδάζεται εν γη,
μα δίδεται και σε απλή ψυχή
εξ ουρανίας πηγής.
Η αναγέννηση της ψυχής είναι έργο Θεϊκό,
με γνώμονα της θελήσεως την συμμετοχή,
ουχί της γνώσεως τη ροή.
Η σωτηρία της ψυχής είναι δωρεά
της θυσίας της Σταυρικής,
ουχί η αμοιβή για τα καλά σας έργα εν γη.
Όταν ο Πέτρος ρώτησε
– στας πράξεις των Αποστόλων –
όταν ρώτησε τον Φίλιππο διά το πλήθος
των βαπτιζομένων ψυχών υπό αυτού,
απηύθυνε εις Φίλιππον το ερώτημα:
«Όσοι τώρα εβαπτίσθησαν,
έλαβον και τη δωρεά του ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ;»
Αλλού: «Είχον, Εγώ ο Κύριος σας, ειπείν
– μαθητές μου γίνεσθαι ανά την γην,
έως εσχάτων των ημερών,
κηρύξατε εσείς το όνομα ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ
εν τη χαλεπή και εσχάτη εποχή.
Διότι η έγχυσις ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΑΓΙΟΥ δίδεται εις εσάς,
εις τα παιδιά σας και εις όσους
ΚΥΡΙΟΣ ΚΑΙ ΘΕΟΣ προσκαλέσει αυτούς,
ουχί μόνο εις Ιερείς, Θεολόγους
και ψηλά εν τους ανωτέρους θρόνους ευρισκομένους εν γη.»
Αλλού, είχον ειπεί: «Συμφέρει εσάς ίνα Εγώ απέλθω
διά να σας σταλεί Ο ΘΕΙΟΣ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΣ,
ο εκ του Πατρός εκπορευόμενος
εις πάσαν ψυχήν.»
Πάλι: «Το πνεύμα μου, θα ειμί δίπλα σας
έως της συντέλειας των αιώνων εν γη.»
Σε άλλο εδάφιο:
«Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη
και εν τω ΚΥΡΙΩ, ΤΩ ΘΕΩ,
δοθεί εις εσάς λόγος, ρήμα πολύ,
εν τοις εσχάτοις καιροίς.»
Πάλι: «Τοις Ευαγγελιζομένοις θέλει χαριστεί
δυνάμεως ισχύ,
εις πάσαν σάρκα που θα εκζητεί
του ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΤΗΝ ΡΟΗ.
Το είχον αυτό προειπεί,
διά στόματος Προφήτου ΙΩΗΛ,
πως θα δοθεί λόγος σοφίας εις νηπίους την ψυχήν
και ο Θείος ψαλμωδός εις μίαν ωδήν
των Χαιρετισμών εκφωνεί
εις την Μήτηρ μου την Άνασσα, την Αγνή
με δέος και αληθείας τομή
– Χαίρε εσύ ει τους μύστας της
ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ φωτίζουσα εν γη.»
Σας είχον ειπεί: « Χαίρεστε και αγαλλιάσθε
όταν διώξουσιν, όταν λέγουσι διά εσάς,
παν λόγον κακόν, ψευδόμενοι διά το όνομα μου,
όταν ατιμάσουν εσάς
διά του λόγου μου το αληθές,
πολύς ο μισθός σας ο εν τω ουρανώ.»
ΑΜΗΝ
+++