ΘΕΙΟΣ ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΔΙΑ ΤΟ ΠΡΟΣΚΑΙΡΟ ΤΗΣ ΕΠΙΓΕΙΟΥ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΠΕΡΑΝΤΟΝ ΤΗΣ ΟΥΡΑΝΙΑΣ
(ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΧΕΙΟ ΤΗΣ ΜΑΚΑΡΙΣΤΗΣ ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑΣ ΤΗΣ ΣΤΕΡΕΑΣ)
ΜΕΓΑ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ
ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΚΕΠΕ, ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ
+++
Κάνε υπακοή παιδί μου εσύ,
και γράψε στο χαρτί ό,τι υπό εμού,
ΔΙΑ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΑΓΙΟΥ, θα σου δοθεί.
Πολλοί, αυτό το ΟΥΡΑΝΙΟ ΡΗΜΑ ΜΟΥ, δεν το κατανοούν,
πλείστοι το ειρωνεύονται ή το περιφρονούν,
πλείστοι το ειρωνεύονται ή το περιφρονούν,
άλλοι το θεωρούν πλάνη
που θα φέγγει ως ουράνιος προβολέας,
στης γης σας την πλάνη.
Είναι Η ΟΥΡΑΝΙΑ ΑΛΗΘΕΙΑ,
στης απιστίας της τώρα σκοτίας.
ΝΑΙ, η ζωή σας η εδώ είναι στιγμές απατηλές,
φευγαλέες, μικρές εάν συγκριθούν αυτές
ΜΕ ΤΗΣ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑΣ την πτυχή,
που επεκτείνεται αυτή στο άπειρο, στο ατελείωτο χρονικό
που ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ αυτό.
Μία μόνο τεκνία μου ουράνια στιγμή,
ουράνιας ηδονής
δεν συγκρίνεται με χίλια χρόνια
κι αν ζούσε ο άνθρωπος στη γη.
Κι όμως, η γήινη σας τώρα ζωή,
αν τη ζήσει ο καθείς ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ,
θα του χαρίσει ΤΗΣ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑΣ,
ΤΟΝ ΑΤΙΜΗΤΟ, ΤΟΝ ΑΙΩΝΙΟ ΘΗΣΑΥΡΟ.
Γι’ αυτόν τον ασύγκριτο θησαυρό,
τόσοι Άγιοι μου, τόσες πιστές ψυχές
θυσίασαν εδώ όλες τις επίγειες χαρές,
πλούτη, νιάτα, δόξα, ηδονές.
Πήγαιναν στο μαρτύριο με χαρά,
έτρεχαν για να συναντήσουν Εμέ
σαν να πήγαιναν σε γάμου γιορτή,
ευχαριστούσαν τον δήμιο τους γιατί
το μαρτύριο θα τους ένωνε με Εμέ τον ΘΕΟ τους.
Μωρία, ίσως πουν μερικοί,
ΜΑ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ.
Μακάριες αυτές οι ψυχές γιατί τώρα ζουν,
αγάλλονται σε ΟΥΡΑΝΙΕΣ ΜΟΝΕΣ,
σε παλάτια ζουν, ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΤΟΥΣ ΘΩΡΟΥΝ,
ΑΓΑΛΛΟΝΤΑΙ ΕΣΑΕΙ ΣΕ ΑΙΩΝΙΑ ΗΔΟΝΗ, ασύγκριτη, Θεϊκή.
Αυτό το είδε ο Απόστολος Παύλος όταν,
εν πνεύματι, αρπάχτηκε νοερά,
γι’ αυτό αναφωνούσε μετά:
«Ουκ άξια τα παθήματα του νυν καιρού
εάν συγκριθούν με τη δόξα του ουρανού».
Κι έκανε τη ζωή του εδώ μια θυσία,
μια προσφορά σε Εμέ, τον ΚΥΡΙΟ ΤΟΥ.
Στον βωμό τον Θεϊκό, έδωσε τα πάντα εδώ
στο έργο του το ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ.
Διώκτης ήταν, μα με την μεταστροφή του,
έγινε σκεύος εκλογής για τον Λυτρωτή του,
με το αίμα του σφράγισε την αποστολή του.
Μπορείς κι εσύ άνθρωπε της γης,
ΜΕ ΤΗΝ ΜΕΤΑΝΟΙΑ να γενείς
ουράνιος προβολέας, σε Εμέ να δοθείς,
να σώσεις ψυχές, να με ομολογείς.
Κι αν έτσι ποιείς, υπό Εμού θα στεφανωθείς,
με ουράνια δόξα θα κοσμηθείς,
αιώνια χαρά θα σε αναμένει,
και όταν αποδημήσεις από της γης σου την πορεία,
θα μεταπηδήσεις ΣΕ ΑΙΩΝΙΑ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΕΥΤΥΧΙΑ.
ΑΜΗΝ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΤΗΝ ΤΡΙΑΔΑ ΤΗΝ ΑΓΙΑ
+++