(ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΧΕΙΟ ΤΗΣ ΜΑΚΑΡΙΣΤΗΣ ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑΣ ΤΗΣ ΣΤΕΡΕΑΣ)
Άκουσε Πατέρα, θερμή την προσευχή,
συ που της ψυχής μας είσαι απαντοχή.
Οι μέριμνες του βίου, θλίψεις και πειρασμοί,
μας κυκλώνουν Κύριε, δώσε υπομονή.
γίνε η δύναμη μας, δώσε μας τη χαρά.
Κύριε ελέησε μας και κράτα μας γερά,
ευλόγησε το έργο μας και μείνε στην καρδιά.
Ανάξια παιδιά σου, είμαστε ανελλιπώς,
όμως σε Εσέ προσπίπτουμε, Κύριε του παντός.
Ελέησε μας Κύριε, δώσ’ μας υπομονή,
με πίστη να προσπίπτουμε, σε Εσένα Λυτρωτή.
Υπακοή, ταπείνωση, δώσε μας Βασιλιά,
των ουρανών αγλάισμα, αγγέλων η χαρά.
Να σε υμνούμε πάντοτε, σε κάθε την στιγμή,
Εσύ να είσαι Κύριε, θερμή καταφυγή.
Αγάπης το Άγιο σύμπλεγμα, να ‘χουμε οδηγό
και κάποια μέρα όλοι μας να μπούμε εις ουρανό.
Χωρίς εσένα τίποτα, μα μετ’ Εσού εμείς,
Άγια σκεύη Κύριε, όργανα εκλογής.
Μητέρα μας Παντάνασσα, πρέσβευε μυστικώς,
μαθήτριες και μαθητές, όλοι να ‘ρθουμε εμπρός.
Εις τον Ουράνιο Θρόνο του, αιώνια με ισχύ,
τον Κύριο να υμνήσουμε, σε ουράνια γιορτή.
Οι πειρασμοί μας κυνηγούν, δώσ’ μας υπομονή,
να αθλήσουμε στον λόγο του, στην Άγια μας νομή.
Στείλε την Άγια χάρη σου, ψηλά από Ουρανό,
στείλε μας Ρήμα Άγιο, στο Ιερό σχολειό.
Δώσε μας την ταπείνωση, να ανοίξουμε φτερά
και στην αιωνιότητα, να ‘ρθουμε νοερά.
Αιώνια εκεί με Εσέ, να ζήσουμε κι εμείς,
με Εσέ Ουράνιε Νυμφίε, στης Βασιλείας τομή.
Είμαστε δούλοι ανάξιοι, μα Εσύ μας το ‘χεις πει,
πως διά της Άγιας Χάριτος, ο άνθρωπος μπορεί.
Σκεύος δικό σου να γενεί, για Εσέ να εργαστεί
και στην αιωνιότητα, Κύριον να υμνεί.
Δέξου αυτόν τον ύμνο μας,
την ικεσία ψυχής,
δώσε μας την ειρήνη σου,
γαλήνη Θεϊκή.
ΑΜΗΝ
+++