ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑΣ:
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΟΥΜΕ ΑΡΘΡΟ, ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΟΠΟΙΟ, ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΤΑΙ Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΔΙΑΛΥΣΕΩΣ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΕΥΜΑΤΟΣ, ΤΟΣΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΟΣΟ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ.
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΙ, ΑΦΥΠΝΙΣΜΕΝΟΙ, ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΙΜΟΙ (ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΙΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΤΩΝ ΑΦΥΠΝΙΣΜΕΝΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ) ΝΑ ΠΡΑΞΟΥΝ ΤΟ ΚΑΘΗΚΟΝ ΤΟΥΣ...
ΑΜΗΝ ΓΕΝΟΙΤΟ
ΠΕΡΙΛΗΨΙΣ ΑΡΘΡΟΥ-ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑΣ:
ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΚΑΝΕΤΕ ΚΥΡΙΟΙ ΑΡΧΗΓΟΙ ΧΟΥΠΗ ΚΑΙ ΚΩΣΤΙΔΗ ΚΑΙ ΟΙ ΥΦΙΣΤΑΜΕΝΟΙ ΣΑΣ, ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΝΟΜΑ!! ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ, ΕΙΣΤΕ ΓΙΑ ΤΗΣ ΦΥΛΑΚΗΣ ΤΑ ΣΙΔΕΡΑ ΚΑΙ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟ ΠΟΙΝΙΚΟ ΚΩΔΙΚΑ, ΕΙΣΤΕ ΓΙΑ ΕΚΤΕΛΕΣΗ. ΣΤΑ… “ΠΑΛΙΑ” ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ, ΘΑ ΣΑΣ ΚΑΤΟΝΟΜΑΖΑΝ ΠΡΟΔΟΤΕΣ, ΑΛΛΑ ΣΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΕΠΟΧΗ, ΜΕΤΑΦΡΑΖΕΣΤΕ, ΑΠΟ ΕΣΑΣ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ, ΩΣ ΟΡΑΜΑΤΙΣΤΕΣ. ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ΟΜΩΣ, ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΚΑΝΕΝΑΣ ΝΑ ΣΑΣ ΕΛΕΓΞΕΙ. ΤΩΡΑ ΟΜΩΣ ΥΠΑΡΧΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ. ΔΕΝ ΘΑ ΜΑΘΕΤΕ ΠΟΤΕ ΠΟΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ. ΕΜΕΙΣ ΟΜΩΣ ΞΕΡΟΥΜΕ ΠΟΙΟΙ ΕΙΣΤΕ ΚΑΙ ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΥΜΕ. ΠΙΟ ΣΤΕΝΑ ΑΠ’ ΟΣΟ ΝΟΜΙΖΕΤΕ. ΖΟΥΜΕ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΑΣ, ΛΕΜΕ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΥΠΕΡΑΝΩ ΠΑΣΗΣ ΥΠΟΨΙΑΣ. Η ΟΜΑΔΑ ΜΑΣ ΟΜΩΣ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΚΑΙ ΣΥΝΤΟΜΑ, ΘΑ ΕΠΕΚΤΑΘΟΥΜΕ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.
ΕΑΑΑΕΣ
(ΕΝΩΣΗ ΑΝΩΤΕΡΩΝ ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ)
ΣΥΝΟΜΩΣΙΕΣ ΕΝΤΟΣ ΣΤΡΑΤΟΥ: Η ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑΣ ΚΑΙ Η ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΟΓΟΥ.
ΕΠΙΣΗΜΟ ΑΡΘΡΟ-ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΑΑΑΕΣ
Το άρθρο-καταγγελία προορίζεται:
1. Στον Ελληνικό λαό προς γνώση και συμμόρφωση. Γιατί όλοι είμαστε υπεύθυνοι και υπόλογοι.
2. Στον Υπουργό Εθνικής Άμυνας Κ. Νικόλαο Δένδια.
3. Στον Αρχηγό ΓΕΣ Αντιστράτηγο Γεώργιο Κωστίδη.
4. Στον Δκτη της ΧΙΙ Μεραρχίας Πεζικού Υποστράτηγο Γάκη Κωνσταντίνο.
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΠΡΩΤΟ:
ΠΡΟΛΟΓΟΣ:
Καθώς διανύουμε λοιπόν, την πολυετή στρατιωτική μας θητεία στον Ελληνικό στρατό ξηράς, η οποία βρίσκεται σιγά σιγά στα τελευταία της στάδια, βιώνουμε καθημερινά, τη δραματική παρακμή της στρατιωτικής δύναμης της χώρας. Μια φαινομενικά αόρατη χείρα, έχει ρίξει τη σκιά της, πάνω από την ηγεσία μας και τις αποφάσεις που λαμβάνονται για το μέλλον της εθνικής μας ασφάλειας. Σε αυτή τη σκοτεινή εποχή, αναδύεται η αίσθηση, ότι οι στρατηγοί και οι πολιτικοί συνωμοτούν, ενορχηστρώνοντας μια καταστροφική στρατηγική, η οποία οδηγεί τον στρατό μας σε αναμφίβολη αβεβαιότητα και παρακμή.
Η μείωση της συνολικής δύναμης του προσωπικού, σε όλους τους κλάδους των ενόπλων δυνάμεων και κυρίως στο στρατό ξηράς, κατά τουλάχιστον 90% σε σχέση με τελευταίες δύο και πλέον δεκαετίες, φαντάζει σαν προϊόν μιας καλά σχεδιασμένης επιχείρησης, στην οποία οι «κουκλοθέτες» της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας κινούν τα νήματα.
Ενώ όλοι οι δείκτες μας προειδοποιούν για τον κίνδυνο, οι ανώτερες στρατιωτικές βαθμίδες φαίνεται να ψάχνουν διαρκώς νέο τρόπο για να δικαιολογήσουν αυτή την αλλαγή, μιλώντας για «εκσυγχρονισμό» και «ανθρωπιστικές πολιτικές», λες και οι βαρύτητες του πολέμου και της άμυνας και της εδαφικής μας ακεραιότητας, μπορούν να παρακαμφθούν με θεωρητικές προσεγγίσεις.
Οι στρατηγοί, με στρατηγικές του καναπέ και φαμφάρες στις δημόσιες ομιλίες τους, φαντάζουν αποκομμένοι από την πραγματικότητα της μάχης. Οι πολίτες τους κλείνουν τα αυτιά και τους οφείλουν, αντί να προσπαθήσουν να κατανοήσουν το πώς η παρακμή της στρατιωτικής μας ικανότητας μπορεί να θέτει σε κίνδυνο την ίδια την ύπαρξή μας. Άλλωστε, οι πτυχές της διαφθοράς και της διαπλοκής, είναι Θεοί των σκιών που χορεύουν γύρω από τα γραφεία τους, προφανώς… “θρέφοντας” τα προσωπικά τους συμφέροντα.
Εν τω μεταξύ, οι λιγοστοί νέοι στρατιώτικοί που επιλέγουν τις ένοπλες δυνάμεις ως επαγγελματικό προσανατολισμό και καριέρα, βλέπουν έναν κόσμο που σιγά-σιγά… ΔΙΑΛΥΕΤΑΙ, κάτω από την αδιαφορία των ηγετών. Η αξιοπρέπεια και το φιλότιμο, πολύτιμα στοιχεία της στρατιωτικής θητείας, καταπατούνται από τη γραφειοκρατία και τις αδιάφορες πολιτικές. Όταν οι πιο έμπειροι αρέσκονται σε φαύλους κύκλους, δημιουργείται ένα τοπίο που μοιάζει όλο και περισσότερο με ένα στρατόπεδο χωρίς φωνή, χωρίς προσανατολισμό…
Καθώς λοιπόν παρακολουθούμε τις εξελίξεις, μια μοιραία αλλά εύλογη ερώτηση τριγυρνάει στο μυαλό μας: Είναι άραγε οι στρατηγοί απλώς θύματα των πολιτικών, ή μήπως είναι και αυτοί συνένοχοι σε αυτή τη διαρκή παράδοση; Μήπως υπάρχει μια κρυφή συμφωνία, μια συμμαχία της σιωπής που απλώνει τη δικτατορία της αδιαφορίας; Η εποχή κύριοι, που αναγνωρίσαμε τη στρατιωτική αμεσότητα και την ετοιμότητα, έχει περάσει ανεπιστρεπτί, και η απουσία ανταπόκρισης από τους ηγέτες μας, είναι το μανιφέστο της στρατηγικής, που οδηγεί τον στρατό μας, σε μια απεγνωσμένη πορεία.
Όταν η ιστορία γραφτεί (που κάποια στιγμή να είστε σίγουροι ότι θα γραφτεί, όπως μας έχει διδάξει η ιστορία), οι στρατηγοί και οι πολιτικοί θα κληθούν να απαντήσουν: Άραγε… ΠΡΟΔΩΣΑΝ την εμπιστοσύνη μας, ή απλώς έθεσαν το προσωπικό τους συμφέρον πάνω από την εθνική μας ασφάλεια;
ΣΗΜΕΙΩΣΗ:
Ενημερωτικά, όλες οι πληροφορίες παρακάτω, σχετικά με την υποστελέχωση του προσωπικού των μονάδων, αφορούν ΟΧΙ το τοποθετημένο προσωπικό των μονάδων, αλλά το προσωπικό που ΑΠΟΜΕΝΕΙ στη μονάδα καθημερινά (και όχι το προσωπικό που απασχολείται μόνιμα σε άλλες υποχρεώσεις εκτός μονάδας, όπως υπηρεσίες και αποσπάσεις, είτε εντός, είτε εκτός φρουράς), ώστε να διεκπεραιώσει όλες τις υποχρεώσεις και δραστηριότητες μίας πλήρους μηχανοκίνητης μονάδας πεζικού στην πρώτη γραμμή, συγκριτικά με το ανάλογο προσωπικό που υπήρχε για τον ίδιο σκοπό, πριν από 30 χρόνια.
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΔΕΥΤΕΡΟ:
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΡΧΗΓΟ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΠΙΤΕΛΕΙΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ, ΑΝΤΙΣΤΡΑΤΗΓΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΩΣΤΙΔΗ
Η Αδιαφορία και η Ανικανότητα του Αντιστρατήγου Γεωργίου Κωστίδη: Μια Κριτική Ανατομία της Παρακμής στην XII Μεραρχία Πεζικού.
Σε μία εποχή, όπου η εθνική ασφάλεια αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της επιβίωσης ενός έθνους, η ηγεσία των ενόπλων δυνάμεων, οφείλει να ενσαρκώνει όχι μόνο στρατιωτική πειθαρχία, αλλά και ηθική ακεραιότητα, διορατικότητα και αφοσίωση στο καθήκον. Ωστόσο, η περίπτωση του Αντιστρατήγου Γεωργίου Κωστίδη, Αρχηγού του Γενικού Επιτελείου Στρατού, αποκαλύπτει ένα τραγικό παράδοξο: Έναν ηγέτη που, ενώ κατέχει την υψηλότερη θέση ευθύνης, επιδεικνύει μία συστηματική αδιαφορία και ανικανότητα, η οποία απειλεί ευθέως, την εδαφική ακεραιότητα της πατρίδας μας.
Ο Αντιστράτηγος Γεώργιος Κωστίδης, ως επικεφαλής του Γενικού Επιτελείου Στρατού, φέρει την απόλυτη ευθύνη για την οργάνωση, την εκπαίδευση και την ετοιμότητα των χερσαίων δυνάμεων της Ελλάδας. Σε μία χώρα με γεωπολιτική θέση τόσο ευάλωτη όσο η δική μας, όπου οι απειλές από τα ανατολικά σύνορα είναι διαρκείς και πολυδιάστατες, η ηγεσία οφείλει να λειτουργεί ως φύλακας της εθνικής κυριαρχίας. Αντ’ αυτού, ο Κωστίδης έχει επιτρέψει ή, χειρότερα, έχει ενθαρρύνει μέσω της αδράνειάς του, μια πρωτοφανή υποβάθμιση της XII Μεραρχίας Πεζικού, η οποία αποτελεί τον πυλώνα άμυνας στον Έβρο. Η έλλειψη προσωπικού, που αγγίζει το 90% σε σύγκριση με τα επίπεδα πριν από τριάντα χρόνια, δεν είναι τυχαίο φαινόμενο, αλλά άμεσο αποτέλεσμα της αδιαφορίας του.
Παρά τις πολυάριθμες αναφορές και έγγραφα που έχουν σταλεί από τη Μεραρχία μας. Έγγραφα που τεκμηριώνουν με ακρίβεια την τραγική υποστελέχωση, τις παλαιές υποδομές και τις εξαντλητικές απαιτήσεις, ο Αντιστράτηγος Κωστίδης, έχει επιλέξει να τα αγνοήσει συστηματικά. Αυτά τα έγγραφα, τα οποία φτάνουν στο γραφείο του μέσω επίσημων καναλιών, αποτελούν αδιάψευστα τεκμήρια της γνώσης του για την κατάσταση: Γνωρίζει, αλλά δεν πράττει.
Αυτή η αδιαφορία, δεν είναι απλώς μία γραφειοκρατική αμέλεια, είναι μία ηθελημένη παράλειψη που θέτει σε κίνδυνο την εθνική ασφάλεια, υπονομεύοντας την ικανότητά μας να υπερασπιστούμε τα εδάφη μας ενάντια σε πιθανές εισβολές ή, υβριδικές απειλές.
Περαιτέρω, η ανικανότητα του Αντιστράτηγου Κωστίδη να διασφαλίσει την εδαφική ακεραιότητα της χώρας, εγείρει ερωτήματα βαθύτερα, που αγγίζουν τα ΟΡΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΟΜΩΣΙΑΣ. Σε ένα κόσμο όπου οι γεωπολιτικές συμμαχίες είναι ρευστές και οι ξένοι παράγοντες συχνά επιδιώκουν την αποσταθεροποίηση των εθνικών στρατών, η συστηματική απαξίωση μιας κρίσιμης Μεραρχίας όπως η δική μας, δεν μπορεί να αποδοθεί μόνο σε προσωπική ανεπάρκεια. Είναι λογικό να αναρωτηθούμε:
ΠΟΙΟΙ ΩΦΕΛΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΑΡΑΚΜΗ;
Η XII Μεραρχία, με τα παλιά άρματα μάχης, τα πυροβόλα που παρουσιάζουν συχνές βλάβες και τα τροχοφόρα οχήματα που απαιτούν συνεχή συντήρηση χωρίς επαρκές προσωπικό, έχει μετατραπεί σε σκιά του εαυτού της.
Οι προσλήψεις νέου προσωπικού είναι μηδαμινές και ελάχιστες, ενώ οι αποστρατείες και λόγου ηλικίας αλλά και πρόωρες, οι μεταθέσεις, οι αναβολές θητείας και οι αποσπάσεις, αφήνουν πίσω ένα γερασμένο και εξαντλημένο σώμα, ανθρώπους με οικογένειες, παιδιά και οικονομικές υποχρεώσεις, οι οποίοι δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν σε υπηρεσίες, εκπαιδεύσεις και δραστηριότητες χωρίς να θυσιάζουν την υγεία τους. Ο Αντιστράτηγος Κωστίδης, γνωρίζοντας όλα αυτά μέσω των επίσημων αναφορών, δεν έχει κινητοποιήσει πόρους, δεν έχει πιέσει για ενισχύσεις, δεν έχει αναδιοργανώσει τις δομές. Αντίθετα, η αδράνειά του υποδηλώνει μια πιθανή ΣΥΝΕΝΟΧΗ, σε ευρύτερα σχέδια: ΙΣΩΣ ΜΙΑ ΣΚΟΠΙΜΗ ΑΠΟΔΥΝΑΜΩΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΟΡΙΑΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ, που εξυπηρετεί ξένα συμφέροντα ή, εσωτερικές πολιτικές σκοπιμότητες.
Σε μία εποχή όπου η θεωρία των συνωμοσιών, συχνά αποδεικνύεται πραγματικότητα (βλέπε τις αποκαλύψεις περί υπονόμευσης εθνικών στρατών σε άλλες χώρες), η συμπεριφορά του Κωστίδη δεν μπορεί να ερμηνευθεί ως αθώα. Είναι, εν τέλει, μια μορφή ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ, όχι με όπλα, αλλά με την πιο ύπουλη μέθοδο: ΤΗΝ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ.
Ιδιαίτερα αποκαλυπτική, είναι η απαράδεκτη και πιεστική συμπεριφορά του προς τον Διοικητή της XII Μεραρχίας, τον Υποστράτηγο Κωνσταντίνο Γάκη. Ο Γάκης, ένας άνθρωπος με καταγωγή από τις ειδικές δυνάμεις, γνωστός για την αφοσίωσή του και την ανθρώπινη πλευρά του, έχει μετατραπεί σε θύμα ενός ασφυκτικού bullying από τον ανώτερό του. Οι διαταγές που εκπέμπει ο Αντιστράτηγος Κωστίδης είναι παράλογες και υπερβολικές, απαιτώντας επιδόσεις που υπερβαίνουν κατά πολύ τις δυνατότητες ενός υποστελεχωμένου σώματος. Αυτή η πίεση, δεν είναι τυχαία: Είναι μία συστηματική τακτική που ωθεί τον Γάκη στα όρια του νευρικού κλονισμού, αναγκάζοντάς τον να υιοθετεί μια σκληρή, αλαζονική, σαρκαστική και πιεστική στάση προς το προσωπικό μας. Μία στάση που δεν ανταποκρίνεται στον χαρακτήρα του, αλλά προκύπτει από την απελπισία. Μαρτυρίες από μέσα στη Μεραρχία επιβεβαιώνουν ότι ο Γάκης δέχεται καθημερινά πιέσεις από τον Κωστίδη, ο οποίος, απομακρυσμένος από την πραγματικότητα μέσα στο γραφείο του τα τελευταία είκοσι χρόνια, αγνοεί τις καθημερινές προκλήσεις. Αυτή η συμπεριφορά δεν είναι απλώς αντιδεοντολογική, είναι καταστροφική, καθώς οδηγεί σε αύξηση παραιτήσεων στελεχών, αναβολών θητείας, αποσπάσεων και ψυχικής εξάντλησης.
Ο Αντιστράτηγος Κωστίδης λοιπόν, γνωρίζοντας την κατάσταση μέσω των εγγράφων, επιλέγει να εντείνει την πίεση αντί να την αμβλύνει, αποκαλύπτοντας μία βαθιά ανικανότητα ηγεσίας. Σε ακαδημαϊκούς όρους, αυτό θυμίζει τις θεωρίες του Max Weber περί γραφειοκρατικής παθολογίας, όπου η ηγεσία αποσυνδέεται από την πραγματικότητα, μετατρέποντας το σύστημα σε μηχανισμό αυτοκαταστροφής.
Εν κατακλείδι, ο Αντιστράτηγος Γεώργιος Κωστίδης δεν είναι απλώς υπεύθυνος για την παρακμή της XII Μεραρχίας Πεζικού, είναι ο αρχιτέκτονας της. Η αδιαφορία του απέναντι στα έγγραφα και τις αναφορές, η ανικανότητά του να διασφαλίσει πόρους και εκπαίδευση, και η πιεστική συμπεριφορά του προς τον Υποστράτηγο Γάκη συνθέτουν ένα πορτρέτο ηγεσίας, που απειλεί την εθνική μας ακεραιότητα. Εάν αυτή η συμπεριφορά εντάσσεται σε κάποια συνομωσία, είτε πολιτική, είτε ξένη, τότε η ιστορία ΘΑ ΤΟΝ ΚΡΙΝΕΙ ΑΥΣΤΗΡΑ.
Για εμάς, όμως, που υπηρετούμε με αφοσίωση και θυσίες, αυτό το κείμενο αποτελεί μαρτυρία: Μία υπενθύμιση, ότι η πραγματική ηγεσία γεννιέται από την ενσυναίσθηση και την δράση, όχι από την αδράνεια. Μέχρι να αλλάξουν τα πράγματα, ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΜΕ ΝΑ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ, παρά τις αντιξοότητες που ο Αντιστράτηγος Κωστίδης έχει επιτρέψει να μας πνίξουν.
Η ΤΕΛΙΚΗ ΚΡΙΣΗ:
Η παρούσα διοίκηση του ΓΕΣ, υπό τον Αντιστράτηγο Γεώργιο Κωστίδη, έχει επιδείξει μία εγκληματική αδιαφορία, για την ψυχολογική και σωματική υγεία των στελεχών, οι οποίοι έχουν οικογένειες και οικονομικές υποχρεώσεις. Την ίδια στιγμή, η αδράνειά του, υπονομεύει συστηματικά, την αποτρεπτική ισχύ της χώρας, σε ένα από τα πλέον ευαίσθητα σημεία της.
Η γνώση της κατάστασης και η επακόλουθη αδράνεια του Αρχηγού ΓΕΣ, φέρουν μία ιστορική βαρύτητα. Εάν η κατάρρευση της επιχειρησιακής ετοιμότητας της ΧΙΙης Μεραρχίας Πεζικού είναι αποτέλεσμα συνειδητής επιλογής ή, απλής δομικής ανικανότητας, το αποτέλεσμα παραμένει το ίδιο: Μία σοβαρότατη υπονόμευση της εθνικής ασφάλειας και μια ηθική κατάρρευση απέναντι στους ανθρώπους που ορκίστηκαν να υπηρετήσουν την πατρίδα, αλλά τελικά… θυσιάζονται στον βωμό της γραφειοκρατικής ολιγωρίας.
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΤΡΙΤΟ:
Η ΔΟΜΙΚΗ ΔΙΑΒΡΩΣΗ ΤΩΝ ΕΝΟΠΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ: Η ΚΡΙΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΣΠΑΣΕΩΝ ΚΑΙ Η ΟΛΕΘΡΙΑ ΥΠΟΣΤΕΛΕΧΩΣΗ
Η καταγγελία για τις συνθήκες που επικρατούν στη ΧΙΙ Μηχανοκίνητη Μεραρχία Πεζικού, δεν αποτελεί ένα μεμονωμένο περιστατικό διοικητικής δυσλειτουργίας, αλλά μυια κραυγαλέα ένδειξη της δομικής διάβρωσης που υφίσταται ο πυρήνας της επιχειρησιακής ικανότητας των ενόπλων δυνάμεων. Αυτή η κρίση, που εκτείνεται από την οξεία υποστελέχωση μέχρι την υποβάθμιση του ηθικού και την αδυναμία εκπαίδευσης, κορυφώνεται στο φαινόμενο των «αποσπάσεων», έναν μηχανισμό που, στην παρούσα έκτασή του, συνιστά παθογένεια και όχι διοικητική ευελιξία.
Η Παθογένεια των Αποσπάσεων: Το «Εύκολο» Πόστο ως Τροχοπέδη.
Το ζήτημα των αποσπάσεων, η μετακίνηση δηλαδή χωρίς μετάθεση, μονίμου προσωπικού και κληρωτών στρατιωτών σε θέσεις εκτός της οργανικής τους μονάδας, συχνά με την παρέμβαση «μέσων» και «βυσμάτων» μετατρέπεται σε «μαύρη τρύπα» που απομυζά το ήδη λιγοστό, κρίσιμο προσωπικό από τις μάχιμες μονάδες.
Όταν, όπως επισημαίνεται, ένα ποσοστό 50% ή και παραπάνω του οργανικά τοποθετημένου προσωπικού, απουσιάζει λόγω αποσπάσεων, δεν μιλάμε πλέον για εξυπηρέτηση έκτακτων αναγκών, αλλά για:
ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑΣ
Οι μάχιμες μονάδες της πρώτης γραμμής, χάνουν τον πυρήνα της σύνθεσής τους. Η απουσία του μόνιμου προσωπικού με εμπειρία και θεσμική μνήμη (στρατιωτικοί με οικογένειες και οικονομικές υποχρεώσεις), σημαίνει πως η κυριολεκτική επιχειρησιακή λειτουργία και ετοιμότητα, πέφτει στις πλάτες ενός μειοψηφικού, γερασμένου, εξαντλημένου και ψυχολογικά πιεσμένου συνόλου.
ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΥΝΤΗΡΗΣΗΣ
Η έλλειψη προσωπικού, αναγκάζει τους εναπομείναντες σε μόνιμη «επιβίωση» (υπηρεσίες, πολλαπλά καθήκοντα, γραφειοκρατία). Η εκπαίδευση, που αποτελεί τον ΑΙΜΟΔΟΤΗ της επιχειρησιακής ικανότητας, και η συντήρηση του παλαιού και φθαρμένου υλικού (άρματα, πυροβόλα, οχήματα, οπλισμός) γίνονται πολυτέλεια που κανείς δεν μπορεί να αντέξει. Μία Μεραρχία που δεν εκπαιδεύεται και με τα μέσα της σε κακή κατάσταση, είναι μια Μεραρχία με μειωμένη αποτρεπτική ισχύ.
Η ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ ΤΟΥ ΗΘΙΚΟΥ ΚΑΙ ΑΥΤΟΔΙΚΙΑ
Η αίσθηση της αδικίας είναι καταλυτική. Το προσωπικό που παραμένει, βιώνει την εξουθενωτική ανισότητα του φόρτου εργασίας, ενώ βλέπει συναδέλφους του να απολαμβάνουν τα «εύκολα πόστα» λόγω παράνομων, συχνά, παρεμβάσεων. Αυτό οδηγεί σε αύξηση των παραιτήσεων (αποδημία κρίσιμων στελεχών), αναβολών θητείας και ακόμα περισσότερων αποσπάσεων βάζοντας λυτούς και δεμένους, δημιουργώντας έναν φαύλο κύκλο περαιτέρω υποστελέχωσης.
Η ΠΙΕΣΗ ΩΣ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΑΛΛΟΘΙ ΚΑΙ Η ΕΥΘΥΝΗ ΤΗΣ ΗΓΕΣΙΑΣ
Η περιγραφή του Διοικητή της Μεραρχίας, Υποστρατήγου Γάκη Κωνσταντίνου, ως σκληρού και απαιτητικού, αλλά ταυτόχρονα ως «καλού ανθρώπου» που δέχεται «ασφυκτική πίεση και bullying» από ανωτέρους του, αναδεικνύει την τοξική ιεραρχική αλυσίδα. Αν οι ανώτατοι στρατιωτικοί, οι οποίοι φέρονται να «έχουν χάσει την επαφή με την πραγματικότητα» λόγω μακροχρόνιας γραφειοκρατικής απομόνωσης, επιβάλλουν παράλογες απαιτήσεις χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τη δραματική υποστελέχωση, τότε το πρόβλημα είναι και θεσμικό και πολιτικό.
Ωστόσο, η τελική ευθύνη για την επίλυση αυτής της «εσωτερικής» κρίσης δεν μπορεί να μετατεθεί. Οφείλει να γίνει κατανοητό, ότι η συμπεριφορά που περιγράφεται (αλαζονική, ειρωνική, απαξιωτική) είναι αντιπαραγωγική και καταστροφική για το ηθικό του προσωπικού, ανεξάρτητα από την πίεση που δέχεται ο Διοικητής. Η διοίκηση, ακόμα και υπό πίεση, οφείλει να προστατεύσει τους υφισταμένους της και να αναδείξει την πραγματική κατάσταση, και όχι να γίνει ο εκτελεστής των μη ρεαλιστικών διαταγών.
Η ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΑΜΕΣΗ ΑΝΑΚΛΗΣΗ
Η επίλυση του προβλήματος, απαιτεί ριζική τομή, αρχίζοντας από την άμεση αντιμετώπιση του φαινομένου των αποσπάσεων.
Είναι επιτακτική ανάγκη και ζήτημα εθνικής ασφάλειας να αναλάβει δράση η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία για:
Άμεση Ανάκληση τουλάχιστον του 50% των Αποσπάσεων: Η… “ΜΕΡΙΚΗ” αυτή ανάκληση, δεν θα πλήξει τη λειτουργία των υπολοίπων υπηρεσιών, αλλά θα προσφέρει την αναγκαία «ΑΝΑΣΑ» στις μάχιμες μονάδες της ΧΙΙης Μεραρχίας Πεζικού, επιλύοντας, όπως ορθώς επισημαίνεται, τουλάχιστον το 30%-50% των λειτουργικών προβλημάτων.
Κατάργηση του Μηχανισμού των «Βυσμάτων»: Πρέπει να θεσπιστεί ένας διαφανής, αδιάβλητος και αυστηρός μηχανισμός για τις αποσπάσεις, που να βασίζεται σε αντικειμενικά κριτήρια και να εξυπηρετεί μόνο αποδεδειγμένες, κρίσιμες λειτουργικές ανάγκες, απαλλαγμένο από κάθε πολιτική, στρατιωτική και προσωπική παρέμβαση.
Αποκατάσταση της Ιεραρχίας και του Ηθικού:
Η ηγεσία, οφείλει να διασφαλίσει ότι το προσωπικό λαμβάνει τα νόμιμα
δικαιώματά του (άδειες, απαλλαγές μετά από υπηρεσίες) και ότι η
διοίκηση, ασκείται με σεβασμό και ρεαλισμό.
Σε μία κρίσιμη γεωπολιτική συγκυρία, η ασφάλεια της χώρας δεν μπορεί να στηρίζεται σε εξαντλημένους και απογοητευμένους επαγγελματίες που αγωνίζονται να ισορροπήσουν μεταξύ της υπεράσπισης της πατρίδας και της επιβίωσης των οικογενειών τους. Η άμεση ανάληψη δράσης, είναι απαραίτητη για να ανακτήσουν οι Ένοπλες Δυνάμεις την αξιοπιστία και την εσωτερική τους ισχύ.
Η ΧΙΙ Μεραρχία Πεζικού σήμερα λειτουργεί με λιγότερο από 10% του ανθρώπινου δυναμικού που διέθετε τρεις δεκαετίες πριν. Μιλάμε για μια υποστελέχωση τέτοιου επιπέδου, που δεν μπορεί πλέον να καλυφθεί ούτε με υπεράνθρωπη προσπάθεια, ούτε με «υπηρεσιακό φιλότιμο». Η πραγματικότητα είναι απλή: ΔΕΝ ΕΠΑΡΚΟΥΜΕ.
Ούτε για να διασφαλίσουμε την άμυνα, ούτε για να εκπαιδευτούμε, ούτε καν για να συντηρήσουμε τα μέσα που υποτίθεται πως θα χρησιμοποιήσουμε σε περίπτωση ανάγκης.
ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΥΜΕ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΤΟΝΙΣΤΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΑΝΤΙΛΗΠΤΗ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ, Η ΣΟΒΑΡΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΤΩΝ ΑΠΟΣΠΑΣΕΩΝ:
ΤΟ… “ΚΑΡΚΙΝΩΜΑ” ΤΩΝ ΑΠΟΣΠΑΣΕΩΝ ΚΑΙ Η ΔΙΑΒΡΩΣΗ ΤΗΣ ΟΡΓΑΝΙΚΗΣ ΔΥΝΑΜΗΣ
Στον πυρήνα αυτής της κρίσης, βρίσκεται το… «ΑΓΚΑΘΙ» των αποσπάσεων.
Η απόσπαση, από εργαλείο ευελιξίας του στρατιωτικού διοικητικού μηχανισμού, έχει μετατραπεί, σε δίοδο διαφυγής για σημαντικό τμήμα του προσωπικού, τόσο μονίμου όσο και κληρωτού, μέσω της αξιοποίησης μέσων, γνωριμιών και πολιτικών παρεμβάσεων. Αυτό δεν είναι απλώς μία διοικητική ανωμαλία. Είναι μία ηθική και επιχειρησιακή διαφθορά του συστήματος.
Όταν, όπως αναφέρεται, το μισό και ίσως και παραπάνω, της οργανικής δύναμης μίας κρίσιμης Μεραρχίας της πρώτης γραμμής, απουσιάζει με αποσπάσεις σε «ευκολότερα» πόστα, τότε παύει να μιλάμε για έλλειψη προσωπικού και μιλάμε για σκόπιμη απομείωση της μάχιμης δύναμης.
ΔΙΑΡΡΟΗ ΑΙΜΑΤΟΣ!
Οι μονάδες πρώτης γραμμής, όπως οι μονάδες της ΧΙΙ Μεραρχίας Πεζικού, λειτουργούν ως «ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΑΙΜΑΤΟΣ» από τις οποίες αντλείται προσωπικό, για να καλύψει ανάγκες, πολλές φορές δευτερεύουσας σημασίας, σε μη μάχιμες υπηρεσίες ή αστικά κέντρα.
ΑΔΙΚΙΑ ΚΑΙ ΔΙΑΣΠΑΣΗ
Οι αποσπάσεις δημιουργούν μία τάξη «προνομιούχων» έναντι μίας τάξης «καταδικασμένων» να φέρουν το δυσανάλογο βάρος των υπηρεσιών και των υποχρεώσεων, αφήνοντας πίσω, οικογένειες με σοβαρά οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα.
ΚΡΙΣΗΜΗ ΚΑΙ ΕΠΙΤΑΚΤΙΚΗ ΑΝΑΓΚΗ ΔΡΑΣΗΣ
Η Ηγεσία οφείλει να αντιληφθεί ότι η εθνική άμυνα δεν μπορεί να οικοδομείται πάνω στην εξάντληση και την αδικία. Η κατάσταση αυτή, δεν αφορά μόνο την εσωτερική λειτουργικότητα των μονάδων, αλλά θίγει άμεσα την εθνική ασφάλεια σε μία περιοχή μείζονος γεωστρατηγικής σημασίας.
Δεν είναι μόνο ζήτημα προσλήψεων, είναι και ζήτημα κατανομής.
Η άμεση και δραστική θεραπεία αυτού του… “ΚΑΡΚΙΝΩΜΑΤΟΣ” είναι μία και μοναδική:
ΑΜΕΣΗ ΑΝΑΚΛΗΣΗ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΤΟΥ 50% ΤΩΝ ΑΠΟΣΠΑΣΕΩΝ
ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΚΙΝΗΣΗ:
1. Θα αποκαταστήσει σε σύντομο χρονικό διάστημα, ένα ελάχιστο λειτουργικό επίπεδο στις μονάδες, επιτρέποντας την εκτέλεση της πραγματικής εκπαίδευσης και την αξιοπρεπή χορήγηση αδειών και απαλλαγών.
2. Θα αποκαταστήσει το αίσθημα δικαίου και την εμπιστοσύνη του μόνιμου προσωπικού προς τη διοίκηση, αναχαιτίζοντας το κύμα παραιτήσεων και ψυχολογικής κατάρρευσης.
3. Θα στείλει ένα σαφές μήνυμα, ότι η μαχητική πρώτη γραμμή έχει την απόλυτη προτεραιότητα και ότι οι «πλάτες» και τα «βύσματα» δεν μπορούν να υπονομεύουν την εθνική άμυνα.
ΕΙΝΑΙ ΩΡΑ:
Η Πολιτική και Στρατιωτική Ηγεσία, να εξέλθει από τα γραφεία, να αναγνωρίσει τη δομική κρίση που μαστίζει τις μονάδες του Έβρου και να επιδείξει πράξεις διοικητικού θάρρους. Η ανάκληση των αποσπάσεων είναι το πρώτο, αναγκαίο και επιτακτικό βήμα για να διασφαλιστεί ότι οι οικογενειάρχες στρατιωτικοί της ΧΙΙ Μεραρχίας, θα πάψουν να είναι ήρωες της καθημερινής εξάντλησης και θα γίνουν ξανά, μάχιμοι υπερασπιστές της πατρίδας, με επαρκή δύναμη και υψηλό ηθικό. Η ευθύνη είναι βαριά, αλλά η λύση είναι μπροστά μας. ΔΡΑΣΤΕ ΤΩΡΑ.
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΤΕΤΑΡΤΟ:
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΔΚΤΗ ΤΗΣ ΧΙΙ ΜΕΡΑΡΧΙΑΣ ΠΕΖΙΚΟΥ ΥΠΟΣΤΡΑΤΗΓΟ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΚΟ ΓΑΚΗ
ΑΞΙΟΤΙΜΕ ΚΥΡΙΕ ΥΠΟΣΤΡΑΤΗΓΕ
Σας απευθύνουμε την παρούσα επιστολή, ως μόνιμο στρατιωτικό προσωπικό της ΧΙΙ Μηχανοκίνητης Μεραρχίας Πεζικού, με αισθήματα βαθιάς εκτίμησης ως προς το πρόσωπό σας και την ηγεσία σας. Γνωρίζουμε την αφοσίωση, τον επαγγελματισμό και την προέλευσή σας από τις Ειδικές Δυνάμεις, στοιχεία που υποδηλώνουν μία διαχρονική δέσμευση, στην υπεράσπιση των ιδανικών της Πατρίδας.
Σκοπός μας δεν είναι η δυσφήμιση ή, η μομφή, αλλά η έκκληση για κατανόηση και η επίκληση του ανθρωπιστικού και διοικητικού σας χρέους. Όλοι μας, άνδρες και γυναίκες, έχουμε επιλέξει να υπηρετούμε την Ελλάδα σε μια ευαίσθητη και νευραλγική περιοχή στο νότιο νομό Έβρου. Είμαστε οι οικογενειάρχες, οι πατέρες και οι μητέρες που, πέρα από το καθήκον, κουβαλάμε την ευθύνη της οικογένειας και την αγωνία για το μέλλον των παιδιών μας.
Η ΣΚΛΗΡΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ Η ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ
Κύριε Διοικητά, το πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε δεν είναι η απροθυμία ή η έλλειψη φιλοπατρίας, αλλά η αριθμητική και υλική εξάντληση.
ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ΥΠΟΣΤΕΛΕΧΩΣΗ
Η Μεραρχία, βρίσκεται αντιμέτωπη με μια τρομακτική έλλειψη προσωπικού, τόσο μονίμων όσο και κληρωτών, η οποία σύμφωνα με τις εκτιμήσεις μας, αγγίζει το 90% σε σύγκριση με το ανθρώπινο δυναμικό του παρελθόντος. Αυτό σημαίνει ότι ο ίδιος όγκος εργασίας και υπηρεσιών, με τις αυξημένες απαιτήσεις των σύγχρονων καιρών, κατανέμεται σε ένα κλάσμα του αρχικού προσωπικού.
ΠΑΛΑΙΟΤΗΤΑ ΜΕΣΩΝ ΚΑΙ ΥΛΙΚΟΤΕΧΝΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
Τα μέσα που έχουμε στη διάθεσή μας, άρματα μάχης, πυροβόλα, οπλισμός και οχήματα, είναι παλαιά και επιρρεπή σε βλάβες. Αυτό καθιστά την εκπαίδευση πιο δύσκολη και επικίνδυνη, ενώ απαιτεί επιπλέον ώρες συντήρησης από το ήδη εξαντλημένο τεχνικό προσωπικό.
ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΨΥΧΙΚΗ ΚΟΠΩΣΗ
Το μόνιμο προσωπικό είναι γερασμένο και παρά την τεράστια εμπειρία του, βρίσκεται σε κατάσταση σωματικής και ψυχικής εξάντλησης. Οι συνεχείς υπηρεσίες, οι ατέλειωτες ώρες εργασίας και η αδυναμία λήψης των δικαιούμενων αδειών και απαλλαγών, μετά από εξαντλητικές υπηρεσίες, έχουν δημιουργήσει μια αίσθηση αδικίας και απόγνωσης. Η άδεια δεν είναι πολυτέλεια, είναι αποζημίωση για την προσφορά και αναγκαία συνθήκη για την σωματική και ψυχική αποκατάσταση. Η στέρηση τους, ειδικά σε ένα προσωπικό με οικογενειακές υποχρεώσεις, συνιστά προσβολή της αξιοπρέπειας και του δικαιώματος στην προσωπική ζωή.
ΑΥΤΗ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΟΔΗΓΕΙ ΣΕ ΕΝΑ ΦΑΥΛΟ ΚΥΚΛΟ
Η κόπωση προκαλεί μειωμένη απόδοση, η αίσθηση αδικίας οδηγεί σε απογοήτευση και τελικά, παρατηρείται η συνεχής αύξηση των παραιτήσεων στελεχών, των αναβολών θητείας, ακόμα περισσότερων αποσπάσεων επιδεινώνοντας ακόμα περισσότερο την υποστελέχωση.
Η ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΕΝΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ ΣΤΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ
Γνωρίζουμε την αφοσίωσή σας στο δόγμα της σκληρής εκπαίδευσης και της αποτελεσματικότητας, στοιχεία που σας ανέδειξαν. Ωστόσο, η αποτελεσματικότητα στη διοίκηση ενός τόσο ευαίσθητου και ανθρωποκεντρικού σχηματισμού, όπως η ΧΙΙ Μεραρχία, επιτυγχάνεται μόνο μέσω της ενσυναίσθησης και της δίκαιης μεταχείρισης.
Οι παράλογες και πιεστικές διαταγές, σε συνδυασμό με τη συμπεριφορά που περιγράφεται από εκατοντάδες στελέχη ως ιδιαίτερα πιεστική, αλαζονική, ειρωνική και απαξιωτική, πλήττουν το ηθικό και την αξιοπρέπεια των στελεχών.
Κύριε Διοικητά, ένας στρατιωτικός που νιώθει ότι απαξιώνεται δεν είναι ένας αποτελεσματικός στρατιωτικός. Ένας στρατιωτικός που βλέπει την οικογένειά του να υποφέρει λόγω της ατελείωτης απουσίας του, χάνει την ψυχική του ισορροπία και, εν τέλει, την ικανότητα να υπηρετήσει.
Ο σεβασμός είναι το θεμέλιο της στρατιωτικής πειθαρχίας. Η αναγνώριση της θυσίας και της προσπάθειας του προσωπικού, ιδιαίτερα του γερασμένου πυρήνα που κρατάει την Μεραρχία όρθια, είναι το ελάχιστο που απαιτείται.
Σας εκλιπαρούμε, να δείτε στο πρόσωπο του κάθε στελέχους, έναν άνθρωπο με οικογένεια, με παιδιά που τον περιμένουν, έναν άνθρωπο που, παρά τις ελλείψεις και την ηλικία, δίνει τη μάχη του καθημερινά με αυταπάρνηση. Δεν ζητάμε να χαλαρώσουν τα μέτρα ασφαλείας ή η εκπαίδευση, αλλά να υπάρξει αναλογικότητα ανάμεσα στις απαιτήσεις και τις δυνατότητες του υπάρχοντος προσωπικού.
Η ΔΙΠΛΗ ΕΥΘΥΝΗ: ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ
Αξιότιμε κύριε Υποστράτηγε, η πραγματική σας δύναμη δεν βρίσκεται μόνο στην αποτελεσματικότητα της διοίκησής σας, αλλά και στην ανθρωπιά σας. Μας είπανε μέσα από τις εκατοντάδες μαρτυρίες, ότι δεν είστε κακός άνθρωπος και εμείς οι ίδιοι, το πιστεύουμε. Ωστόσο, η διοίκηση είναι και τέχνη και επιστήμη, και το βασικό της εργαλείο, είναι ο Άνθρωπος.
ΣΑΣ ΚΑΛΟΥΜΕ:
Να αναθεωρήσετε την προσέγγισή σας, αναγνωρίζοντας ότι η καλή ψυχολογική κατάσταση και η αναγνώριση, είναι το ισχυρότερο κίνητρο, πολύ πιο αποτελεσματικό από την πίεση και την απαξίωση. Αναγνωρίστε ανοιχτά την υπερπροσπάθεια και την εξάντληση του προσωπικού. ΕΝΑ ΜΥΝΗΜΑ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗΣ, ΕΧΕΙ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΔΥΝΑΜΗ.
Να ενεργήσετε άμεσα για τη δίκαιη χορήγηση αδειών και απαλλαγών στο προσωπικό, ώστε να αποκατασταθεί η αίσθηση του δικαίου και να επουλωθούν οι πληγές της κόπωσης.
Να μετατρέψετε τον θυμό και την απογοήτευσή μας σε δική σας δύναμη!
Χρησιμοποιήστε τη δική σας επιρροή και το κύρος σας ως Διοικητής Μεραρχίας, για να ασκήσετε πίεση προς τους ανωτέρους σας, απαιτώντας άμεση ενίσχυση σε μόνιμο προσωπικό και κληρωτούς στρατιώτες, καθώς και την ανάκληση των αποσπάσεων και τον εκσυγχρονισμό των μέσων της Μεραρχίας.
Η ΧΙΙ Μ/Κ ΜΠ είναι η ασπίδα της Ελλάδας. Για να παραμείνει ισχυρή, πρέπει να είναι υγιές το σώμα και η ψυχή των ανθρώπων της. Σας καλούμε να αναλάβετε δράση άμεσα, δείχνοντας ενσυναίσθηση και πραγματικό ηγετικό πνεύμα, ώστε να αναστραφεί το κλίμα και να διατηρηθεί η αξιοπρέπεια και η μαχητική ικανότητα της ΧΙΙ Μ/Κ ΜΠ.
Η επιχειρησιακή ετοιμότητα των Ενόπλων Δυνάμεων είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το ακμαίο ηθικό του προσωπικού. Οι άνθρωποι αυτοί, παρότι γερασμένοι και καταπονημένοι, έχουν οικογένειες και παιδιά, και προσφέρουν καθημερινά με αυταπάρνηση. Η διατήρηση της παρούσας κατάστασης, αποτελεί πλήγμα τόσο για το ανθρώπινο δυναμικό, όσο και για την εθνική άμυνα στην κρίσιμη περιοχή του Έβρου.
Σας παρακαλούμε, δείτε στα πρόσωπά μας τους πιο πιστούς και εξαντλημένους συνεργάτες σας. Σας ζητούμε όχι μόνο ως Διοικητή, αλλά και ως συνάδελφο, ως άνθρωπο με οικογένεια, να σταθείτε στο πλευρό μας.
Μετά τιμής και με την ελπίδα της άμεσης ανταπόκρισής σας.
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΠΕΜΠΤΟ:
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ
Μία Κραυγή Αγωνίας, από το Προπύργιο της Άμυνας: Η Δραματική Κατάσταση στην XII Μεραρχία Πεζικού
ΑΓΑΠΗΤΕ ΕΛΛΗΝΑ ΠΟΛΙΤΗ:
Σας απευθύνουμε μια επείγουσα έκκληση από το πεδίο της μάχης, το οποίο στην εποχή της ειρήνης, δεν είναι άλλο από τις στρατιωτικές μονάδες που φρουρούν τα σύνορα και την εθνική κυριαρχία. Είμαστε μόνιμα στελέχη της ΧΙΙ Μηχανοκίνητης Μεραρχίας Πεζικού, του σχηματισμού που αποτελεί την αιχμή του δόρατος στην κρίσιμη περιοχή του Έβρου. Ο λόγος που παρακάμπτουμε την ιεραρχία και απευθυνόμαστε σε εσάς, τον Ελληνικό Λαό, είναι η δραματική και οξυνόμενη κρίση που απειλεί να καταρρεύσει, όχι μόνο την επιχειρησιακή ικανότητα της Μεραρχίας, αλλά εν τέλει, την ίδια την εθνική μας ασφάλεια.
ΤΟ ΔΙΣΟΙΩΝΟ ΜΕΛΛΟΝ ΚΑΙ Η ΕΥΘΥΝΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ
Το πρόβλημα που σας εκθέτουμε ξεπερνά τα όρια ενός εργασιακού ζητήματος. Η κατάσταση στην XII Μεραρχία Πεζικού είναι ένας καθρέφτης της ευρύτερης αποσύνθεσης των Ενόπλων Δυνάμεων. Εάν αυτή η πορεία συνεχιστεί, σας προειδοποιούμε με κάθε επίσημο και ανεπίσημο τρόπο: σε 5 χρόνια, δεν θα υπάρχει κανείς, κυριολεκτικά κανείς, ικανός είτε προσωπικά, είτε ποσοτικά, να υπερασπιστεί τα σύνορα της Πατρίδας μας.
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΑΡΩΤΗΘΕΙΤΕ, ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΣ:
Γιατί η κυβέρνηση και η στρατιωτική ηγεσία επιτρέπουν την συστηματική αποδυνάμωση του στρατού σε μια περιοχή ύψιστης εθνικής σημασίας;
Ποιες είναι οι ύποπτες προθέσεις πίσω από αυτή την αδιαφορία; Πρόκειται για ανικανότητα ή για μια συνειδητή επιλογή που εξυπηρετεί αλλότρια σχέδια;
Ποιο είναι το μέλλον των παιδιών μας σε μια χώρα που έχει παραιτηθεί από την εθνική της άμυνα;
ΑΠΕΥΘΥΝΟΜΑΣΤΕ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΣΑΣ ΕΥΘΥΝΗ
Αγαπητές συμπολίτισσες και συμπολίτες,
Σήμερα απευθυνόμαστε σε εσάς, όχι μόνο ως στρατιωτικοί της ΧΙΙ Μηχανοκίνητης Μεραρχίας Πεζικού, αλλά και ως γονείς, αδέλφια, και ενεργά μέλη της κοινωνίας μας. Η παρούσα επιστολή έχει ως σκοπό να αναδείξει την τρομερά ανησυχητική κατάσταση που επικρατεί στην ΧΙΙ Μεραρχία Πεζικού, η οποία, αν δεν τύχει άμεσης προσοχής και αντίκτυπου, θα έχει σοβαρές συνέπειες για την εθνική μας ασφάλεια και για το μέλλον των οικογενειών μας.
Πρώτιστα, η απελπιστική υποστελέχωση της Μεραρχίας μας, που αγγίζει το 90% σε σύγκριση με πριν τριάντα χρόνια, συνιστά μια άμεση απειλή. Ένα στρατηγικό σώμα στρατού, μόνο με γερασμένο και κουρασμένο προσωπικό δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις αυξημένες απαιτήσεις και προκλήσεις του 21ου αιώνα. Μία τέτοια κατάσταση, δεν μπορεί παρά να εγείρει ερωτήματα σχετικά με τις προθέσεις και τις στρατηγικές των κυβερνώντων.
Η διοικητική στρατηγική του Διοικητή της ΧΙΙ Μεραρχίας Πεζικού Υποστράτηγου Γάκη Κωνσταντίνου, παρ’ ότι αποδεδειγμένα υπαγορεύεται από εξωτερικές πιέσεις, δεν μπορεί να κρύψει την αδυναμία της να προσαρμοστεί στην πραγματικότητα. Οι διαταγές που επιβάλλονται στο προσωπικό μας, είναι παράλογα αυστηρές και ξεφεύγουν από κάθε έννοια λογικής. Ο στρατός δεν είναι μόνον ένα σύνολο στρατηγικών και διαταγών, αλλά και άνθρωποι με οικογένειες, με ανάγκες και δικαιώματα. Κάθε ημέρα, οι συνάδελφοί μας παλεύουν με τις ψυχολογικές και σωματικές πιέσεις, με αποτέλεσμα να υπάρχουν συνεχείς παραιτήσεις, αποσπάσεις και αναβολές θητείας, φαινόμενα που δεν μπορούν να αγνοηθούν.
Η υλικοτεχνική υποδομή μας, είναι σε κατάσταση κατάρρευσης. Παλαιά άρματα μάχης, πυροβόλα, φθαρμένος οπλισμός και όλο το ζωτικό υλικό της Μεραρχίας είναι σε συνεχή και τακτική βλάβη, με συνέπεια η εκπαίδευση και η συντήρηση να μη θεωρούνται πλέον προτεραιότητες πάρα μόνο οι ημερήσιες υπηρεσιακές ανάγκες όπως η εκτέλεση υπηρεσιών. Η ανάγκη για προσωπικό και πόρους είναι επιτακτική και όσο οι αρμόδιοι επιλέγουν να παραβλέπουν την κατάσταση, η εθνική μας ασφάλεια μπαίνει σοβαρά σε κίνδυνο.
Απευθυνόμαστε σε σας, αγαπητές και αγαπητοί πολίτες, γιατί πιστεύουμε πως η ενημέρωση και η αφύπνιση του λαού είναι το πρώτο βήμα προς την αλλαγή. Η κοινότητά μας και η πατρίδα μας, αξίζουν περισσότερα από μια υποβαθμισμένη στρατιωτική δομή, που δεν είναι σε θέση να πλαισιώσει τις σοβαρές προκλήσεις που έρχονται.
Είναι καιρός να αναρωτηθούμε για τις φωνές που παραμένουν ακούσιες εντός των στρατοπέδων μας. Να απαιτήσουμε να ακούσουν οι υπεύθυνοι τη φωνή της αλήθειας και των αναγκών μας. Η ευημερία και η ασφάλεια των παιδιών μας, εξαρτώνται από τις αποφάσεις που λαμβάνονται σήμερα.
Καλέστε τους πολιτικούς και στρατιωτικούς ηγέτες να αναγνωρίσουν και να επιλύσουν αυτά τα προβλήματα πριν να είναι πολύ αργά. Είναι ευθύνη μας να διασφαλίσουμε πως η πατρίδα μας, θα έχει τη δυνατότητα να υπερασπιστεί τα σύνορά της στο μέλλον. Σε 5 χρόνια, αν συνεχιστεί αυτή η πορεία, ποιος θα είναι εκεί για να διασφαλίσει την εθνική μας κυριαρχία; Πραγματικά κανένας.
Ας αναλάβουμε δράση. Ας είμαστε η φωνή για εκείνους που δεν μπορούν να μιλήσουν. Η γνώση και η ενημέρωση είναι όπλα στην υπηρεσία της αλήθειας.
Η άμυνα της χώρας δεν είναι αποκλειστική υπόθεση των στρατιωτικών. Είναι ένα δημοκρατικό καθήκον που απαιτεί εγρήγορση και δράση από τον κυρίαρχο Λαό. Αφυπνιστείτε πριν να είναι πολύ αργά. Ενημερωθείτε, συζητήστε, απαιτήστε εξηγήσεις και αναλάβετε δράση απέναντι σε αυτούς που θέτουν σε κίνδυνο την εθνική μας υπόσταση. Δεν ζητούμε προνόμια. Ζητούμε δικαιοσύνη, ενίσχυση και ανθρώπινη μεταχείριση. Ζητούμε την αποκατάσταση της αξιοκρατίας και της ισονομίας. Ζητούμε έναν στρατό που να λειτουργεί και να υπηρετεί τον σκοπό του. Ζητούμε την αφύπνιση της κοινωνίας. ΖΗΤΟΥΜΕ ΔΡΑΣΗ.
Δεν υπάρχει πια χρόνος για αναμονή.
Για κάθε Έλληνα που κοιμάται ήσυχος, υπάρχει ένας άλλος που δεν κοιμάται καθόλου. Αυτούς δεν πρέπει να τους ξεχάσουμε. ΠΟΤΕ!
Η ΣΙΩΠΗ ΣΑΣ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΕΝΟΧΗ. Η ΑΔΡΑΝΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΘΝΙΚΗ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ.
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΕΚΤΟ:
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΜΥΝΑΣ Κ. ΝΙΚΟΛΑΟ ΔΕΝΔΙΑ
ΘΕΜΑ: Η Σιωπηλή Αποδόμηση του Πυλώνα της Εθνικής Άμυνας: Η Κρίσιμη Κατάσταση της ΧΙΙ Μηχανοκίνητης Μεραρχίας Πεζικού
ΚΥΡΙΕ ΥΠΟΥΡΓΕ,
Με αίσθημα υπεύθυνης εθνικής ανησυχίας και όχι απλής υπηρεσιακής διαμαρτυρίας, σας απευθυνόμαστε ως ένα μεγάλο σύνολο εν ενεργεία μονίμων στρατιωτικών της ΧΙΙ Μηχανοκίνητης Μεραρχίας Πεζικού, ενός σχηματισμού ζωτικής σημασίας για την ακεραιότητα και την αποτροπή στον ευαίσθητο χώρο του Έβρου. Η επαγγελματική σας διαδρομή ως Δικηγόρου παρ’ Αρείω Πάγω, η οποία χαρακτηρίζεται από την αναζήτηση της αλήθειας και την υπεράσπιση του δικαίου, μας επιτρέπει να ελπίζουμε πως θα αφιερώσετε την απαιτούμενη προσοχή στα παρακάτω ζητήματα, τα οποία αφορούν την καρδιά της εθνικής μας ασφάλειας.
Σας απευθυνόμαστε με βαθύ αίσθημα ευθύνης και έκτακτης ανησυχίας εκ μέρους του μόνιμου προσωπικού, των στελεχών και των οικογενειών της ΧΙΙ Μεραρχίας Πεζικού. Το κείμενο που ακολουθεί, δεν είναι ρητορική καταγγελία, ούτε επιπόλαιος θόρυβος, Είναι τεκμηριωμένη, λεπτομερής και επείγουσα έκκληση προς την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας να λάβει άμεσα, τολμηρά, ρεαλιστικά και μετρήσιμα μέτρα. Το περιεχόμενο αντικατοπτρίζει την συλλογική εμπειρία και τις μαρτυρίες πολυάριθμων στελεχών, με στόχο την αποκατάσταση της επιχειρησιακής ικανότητας, της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και της κοινωνικής δικαιοσύνης στον πυρήνα της στρατιωτικής μας δομής.
Η Σοβαρή Υποστελέχωση: Ένα Δυσοίωνο Χάσμα.
Η πραγματική εικόνα της Μεραρχίας μας απέχει παρασάγγας από τα
αριθμητικά στοιχεία που πιθανώς διαβάζετε στα επιτελικά έγγραφα. Η
δραματική έλλειψη μόνιμου προσωπικού και κληρωτών στρατιωτών, η οποία
αγγίζει το 90% σε σύγκριση με τρεις δεκαετίες πριν, δεν είναι απλώς μια
στατιστική απόκλιση. Είναι μια ρήξη στην επιχειρησιακή ικανότητα.
Δεν νοείται να συζητάμε για αποτροπή και εθνική κυριαρχία όταν οι μονάδες μας στενάζουν υπό το βάρος της σοβαρότατης υποστελέχωσης. Το εναπομείναν προσωπικό, είναι γερασμένο και εξαντλημένο, αγανακτισμένο και αναγκασμένο να καλύπτει πολλαπλούς ρόλους, από την υπηρεσία σκοπού μέχρι την εκτέλεση απαιτητικών ασκήσεων. Αυτή η χρόνια εξάντληση, σωματική και ψυχική, οδηγεί αναπόφευκτα σε μείωση της μαχητικής ικανότητας και σε αύξηση των παραιτήσεων στελεχών, δημιουργώντας έναν φαύλο κύκλο αποδόμησης.
Παράλογες Απαιτήσεις και Ψυχική Καταπόνηση.
Η πίεση για την εκπλήρωση των επιχειρησιακών απαιτήσεων, συχνά
διατασσόμενη από τη στρατιωτική ηγεσία που, όπως είναι κοινή παραδοχή,
έχει αποκοπεί από την πραγματικότητα της μονάδας, μετακυλίεται βίαια
στους ώμους του ήδη οριακά εργαζόμενου προσωπικού.
Ο τρόπος διοίκησης, ακόμα και από Διοικητές όπως ο Υποστράτηγος Γάκης Κωνσταντίνος, ο οποίος, σύμφωνα με μαρτυρίες, τελεί υπό ασφυκτική πίεση από τους δικούς του ανωτέρους, γίνεται συχνά αλαζονικός, ειρωνικός και απαξιωτικός. Αυτή η συμπεριφορά, ανεξάρτητα από τις ενδεχόμενες προθέσεις ή τις πιέσεις που δέχεται, λειτουργεί ως ψυχικός εκφοβισμός (bullying). Έχει ως αποτέλεσμα την πλήρη εξάντληση και τη στεναχώρια των στελεχών, ανθρώπων που έχουν επιλέξει να υπηρετήσουν την πατρίδα, αλλά βλέπουν την επαγγελματική και προσωπική τους ζωή να διαλύεται.
ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ:
Η αδυναμία λήψης των δικαιούμενων αδειών και απαλλαγών ακόμη και για ιατρικά ραντεβού, λόγω της μόνιμης αναγκαιότητας παρουσίας στη μονάδα, θέτει σε κίνδυνο την υγεία και την οικογενειακή συνοχή των στελεχών. Αυτοί οι άνθρωποι είναι οικογενειάρχες με παιδιά και σοβαρές οικονομικές υποχρεώσεις. Η διάλυση του ηθικού τους είναι αποσύνθεση της ίδιας της κοινωνικής δομής του στρατεύματος.
Η Οικονομική Διάσταση: Γηρασμένα Μέσα και Ανεπαρκής Συντήρηση
Το πρόβλημα δεν είναι μόνο ποσοτικό (προσωπικό), αλλά και ποιοτικό (μέσα).
Τα άρματα μάχης, τα πυροβόλα, ο οπλισμός και τα τροχοφόρα οχήματα της Μεραρχίας είναι παλαιά, με συχνές φθορές και βλάβες. Η έλλειψη προσωπικού οδηγεί στην αδυναμία διενέργειας αποτελεσματικής εκπαίδευσης και συστηματικής συντήρησης. Το προσωπικό, απασχολούμενο διαρκώς σε αλλότριες υποχρεώσεις (π.χ. υπηρεσίες εκτός μονάδας και οργανικής θέσης), αδυνατεί να διατηρήσει την επιχειρησιακή ετοιμότητα των μέσων.
Κύριε Υπουργέ, τι σημασία έχει η αγορά υπερσύγχρονων αεροσκαφών, φρεγατών, drones και πυραύλων, αγορές αναμφίβολα κρίσιμης αποτρεπτικής αξίας, εάν ο στρατιώτης στην πρώτη γραμμή, ο οποίος καλείται να τα υποστηρίξει και να διασφαλίσει την ακεραιότητα του εδάφους, είναι εξουθενωμένος, με απαρχαιωμένο υλικό και μηδενικό ηθικό;
Η άμυνα μιας χώρας είναι αλληλένδετη: Ισχυρά συστήματα χωρίς ισχυρό, υγιές και επαρκές έμψυχο δυναμικό είναι απλώς… “ΑΚΡΙΒΑ ΕΚΘΕΜΑΤΑ”.
Αν και οι λεπτομέρειες των διοικητικών επιλογών της Μεραρχίας, ενδέχεται να εμπίπτουν στη στρατιωτική ιεραρχία, δεν μπορεί να αγνοηθεί ο ρόλος της πολιτικής ηγεσίας στην κατανομή πόρων, στον στρατηγικό προγραμματισμό ανθρωπίνων πόρων και στη διαμόρφωση κινήτρων πρόσληψης και παραμονής. Η έμφαση στις δαπανηρές εξοπλιστικές προμήθειες (αεροσκάφη, φρεγάτες, πυραύλους, drones) είναι κατανοητή στο πλαίσιο εθνικής αποτροπής, όμως τέτοιες επενδύσεις, αποβαίνουν άκαρπες αν δεν συνοδεύονται από μέτρα που διασφαλίζουν ότι υπάρχει επαρκές, εκπαιδευμένο και υγιές ανθρώπινο δυναμικό για τη λειτουργία, τη συντήρηση και την αξιοποίηση των νέων και παλαιών μέσων. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΠΡΕΠΕΙ ΕΙΝΑΙ ΟΛΙΣΤΙΚΗ: ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ + ΕΚΠΑΙΔΕΥΜΕΝΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ + ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ + ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ = ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΑΠΟΤΡΟΠΗ.
Η Σχέση Πολιτικής – Στρατιωτικής Ηγεσίας.
Είναι πασιφανές, ότι η στρατιωτική ηγεσία, ενίοτε, εστιάζει στην προσωπική της ανέλιξη και στη διαχείριση πόρων με τρόπο που να εξυπηρετεί τα δικά της συμφέροντα και όχι την πραγματική επιχειρησιακή ετοιμότητα. Η κακώς εννοούμενη εμπιστοσύνη στις εισηγήσεις, αποκλειστικά των στρατηγών, οι οποίοι ζουν σε ένα «γραφειοκρατικό κελί» μακριά από τη λάσπη του πεδίου, είναι εθνικός κίνδυνος.
Κύριε Υπουργέ, δεν θα σχολιάσουμε σε αυτό το άρθρο, την πρόσφατη ανακοίνωση σας για την βαθμολογική και μισθολογική εξέλιξη των στελεχών και αν είναι μια θετική κίνηση ή όχι, αλλά θα πούμε ότι τα σχέδια σας θα θα καταντήσουν άνευ ουσίας εάν ο Στρατός ξηράς αποδομηθεί τελείως τα επόμενα 5 χρόνια, λόγω της ανεξέλεγκτης φυγής του προσωπικού. Οι νόμοι και οι διατάξεις δεν εφαρμόζονται στο κενό. Απαιτούν ζωντανό, αξιόμαχο προσωπικό για να έχουν νόημα.
Η Κληρονομιά της Αμέλειας….
Επειδή η Εθνική Άμυνα δεν είναι μόνο αγορά εξοπλισμών αλλά πρωτίστως διαχείριση ανθρώπων και διατήρηση ηθικού, σας καλούμε:
1. Να αναλάβετε προσωπικά, την εξέταση της πραγματικής κατάστασης υποστελέχωσης και του κλίματος διοίκησης στη ΧΙΙ Μ/Κ Μεραρχία.
2. Να αντιμετωπίσετε άμεσα το ζήτημα της δραματικής έλλειψης προσωπικού, όχι με ημίμετρα, αλλά με ριζική αλλαγή της πολιτικής προσλήψεων, των μεταθέσεων και των αποσπάσεων.
3. Να επιβάλετε τον σεβασμό των δικαιωμάτων των στελεχών σε άδειες και απαλλαγές, ως πρωταρχική προϋπόθεση για τη διατήρηση της ψυχικής τους υγείας και της οικογενειακής τους ισορροπίας.
ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΑ, ΑΜΕΣΑ ΚΑΙ ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΑ ΜΕΤΡΑ (ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΚΑΙ ΕΦΑΡΜΟΣΙΜΑ)
Με πλήρη επίγνωση ότι ορισμένες λύσεις απαιτούν πόρους και χρόνους, προτείνουμε – και απαιτούμε – μια σειρά από άμεσα και μετρήσιμα βήματα:
ΑΜΕΣΑ (ΕΝΤΟΣ 30-90 ΗΜΕΡΩΝ)
1. Επείγουσα επιτόπια επιθεώρηση:
Να ορίσετε ανεξάρτητη ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΜΟΝΟ επιθεώρηση, στη ΧΙΙ Μεραρχία (με συμμετοχή εκπροσώπου του Υπουργείου, ανεξάρτητου στρατιωτικού εμπειρογνώμονα και εκπροσώπου προσωπικού), για καταγραφή του τοποθετημένου προσωπικού της κάθε μονάδας και πόσοι παρόντες παραμένουν στην εκάστοτε μονάδα καθημερινά για την εκπλήρωση των δραστηριοτήτων, καταγραφή υλικού, ωρών υπηρεσίας και υπηρεσιακών αναγκών και εκκρεμοτήτων.
2. Εγκατάσταση κανάλιου ασφαλούς αναφοράς: Άμεσο κανάλι (ανώνυμο και εμπιστευτικό), για καταγγελίες και αναφορές ψυχολογικής ή επιχειρησιακής εξάντλησης χωρίς αντίποινα.
3. Εφαρμογή άμεστων ρυθμίσεων αποσυμπίεσης: Αποδέσμευση έκτακτου προσωπικού ή προσωρινές αναπληρώσεις, ώστε να επιτραπεί σε στελέχη να λάβουν οφειλόμενες άδειες και να καλύψουν ιατρικές ανάγκες.
4. Παύση μη ρεαλιστικών εντολών: Αίτημα επανεξέτασης πρόσθετων υποχρεώσεων που υπερβαίνουν την πραγματική δυνατότητα του υπάρχοντος προσωπικού.
ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΑ (3-18 ΜΗΝΕΣ)
1. Σχέδιο ενίσχυσης προσωπικού: Επείγουσες προσλήψεις, ανακατατάξεις και μεταθέσεις με κίνητρα (οικονομικά, φορολογικά, στεγαστικά) για πρόσληψη μόνιμου προσωπικού και συγκράτηση νεαρών στελεχών.
2. Άμεσες ενέργειες για την ανάκληση τουλάχιστον του 50% των αποσπάσεων.
3. Πρόγραμμα συντήρησης μέσων: Άμεση προτεραιοποίηση πόρων για βασική συντήρηση αρμάτων, πυροβόλων και οχημάτων ώστε να αποκατασταθεί η λειτουργική αξιοπιστία.
4. Αναδιάρθρωση καθηκόντων: Επανεξέταση καθηκόντων και υπηρεσιών, ώστε το κρίσιμο προσωπικό, να αποδεσμευτεί για εκπαίδευση και συντήρηση.
5. Εθνική πολιτική για την ψυχική υγεία στρατιωτικού προσωπικού: Παροχή πρόσβασης σε ψυχολόγους/ψυχιάτρους, προγράμματα πρόληψης και κατάρτισης διοικητών στην ηγεσία με σεβασμό και ψυχολογική υποστήριξη.
ΜΑΚΡΟΠΡΟΘΕΣΜΑ (18 ΜΗΝΕΣ ΚΑΙ ΠΑΝΩ)
1. Αναθεώρηση πολιτικής ανθρώπινων πόρων Ε.Δ.: Πρόβλεψη ρεαλιστικής αναλογίας μόνιμου/εκτάκτου προσωπικού, κατάρτιση πρόβλεψης διαδοχής και ευέλικτων σχημάτων υποκίνησης.
2. Επένδυση σε εκπαίδευση τεχνικών: Μακροπρόθεσμα προγράμματα τεχνικής ειδίκευσης για συντήρηση και ανάκτηση τεχνολογικής αυτονομίας.
3. Ολοκληρωμένη στρατηγική εξοπλισμών + ανθρώπινου δυναμικού: Κάθε νέα προμήθεια να συνοδεύεται από εγγυημένους πόρους για λειτουργία, εκπαίδευση και συντήρηση.
ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΠΡΟΣ ΕΣΑΣ Κ. ΥΠΟΥΡΓΕ
1. Να διατάξετε άμεσα ανεξάρτητη επιθεώρηση στη ΧΙΙ Μεραρχία και να κοινοποιήσετε τα συμπεράσματά της, στο κοινοβούλιο και στον ελληνικό λαό. Και δεν εννοούμε επιθεώρηση τύπου παράταξης…
2. Να αναλάβετε προσωπικά την εποπτεία του σχεδίου ανάταξης προσωπικού και μέσων της Μεραρχίας, με σαφή χρονοδιάγραμμα και δημόσιες ενδιάμεσες αναφορές.
3. Να εγκριθεί έκτακτο κονδύλιο για συντήρηση και προσωρινή ενίσχυση προσωπικού, όπου επιβεβαιωθεί ανάγκη.
4. Να θεσμοθετηθεί άμεσα πλαίσιο ασφάλειας αναφορών για ψυχολογική βία ή ακατάλληλη διοικητική συμπεριφορά, χωρίς δυνατότητα αντιποίνων.
5. Να εξασφαλίσετε ότι οι μελλοντικές εξοπλιστικές επιλογές, συνοδεύονται από αναλυτικό πλάνο για το ανθρώπινο δυναμικό που απαιτείται για τη λειτουργία τους.
Η σιωπηλή αποδόμηση των χερσαίων δυνάμεων είναι μια αφανής απειλή πολύ πιο επικίνδυνη από κάθε εξωτερικό κίνδυνο. Σώστε τον Έλληνα στρατιώτη, διότι αυτός είναι ο πραγματικός πυλώνας της Άμυνας. Η αμέλεια στα ανθρώπινα και υλικά μέσα της πρώτης γραμμής είναι ιστορικό σφάλμα για το οποίο καμία αγορά ακριβού οπλισμού δεν μπορεί να αποτελέσει συγχωροχάρτι.
Κύριε Υπουργέ, η αληθινή ισχύς μιας ένοπλης δύναμης δεν μετριέται αποκλειστικά με το πλήθος ή το κόστος των οπλικών συστημάτων, αλλά κυρίως με την ποιότητα, την ετοιμότητα και τη ζωτικότητα του ανθρώπινου δυναμικού που καλείται να τα χειριστεί. Οι επενδύσεις σε τεχνολογία χωρίς αντίστοιχη και συντονισμένη επένδυση σε ανθρώπινους πόρους, εκπαίδευση και συντήρηση, είναι μια μελλοντική αποτυχία — δαπανηρή και επικίνδυνη.
Αποδίδουμε δικαιοσύνη στον Διοικητή της Μεραρχίας, όταν λέμε ότι και ο ίδιος δέχεται πιέσεις, ωστόσο, η ευθύνη της πολιτικής ηγεσίας, είναι να επιλύει δομικές αδυναμίες, να αποφορτίζει την κορυφή και να ενισχύει τον πυρήνα. Η ΧΙΙ Μεραρχία δεν ζητά ευχές, ζητά συγκεκριμένες, μετρήσιμες πολιτικές.
Με εκτίμηση και αγωνία για το μέλλον της Πατρίδας,
Το Μόνιμο Προσωπικό της ΧΙΙ Μηχανοκίνητης Μεραρχίας Πεζικού
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΕΒΔΟΜΟ:
ΕΠΙΛΟΓΟΣ:
ΑΞΙΟΤΙΜΟΙ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ: ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ, ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΙ, ΑΡΧΗΓΟΙ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
Το κείμενο που προηγήθηκε δεν είναι απλώς μία καταγγελία. Είναι μια κραυγή που αναβλύζει από τα βάθη του Έβρου, από τις ψυχές εκείνων που στέκονται στην πλέον ευάλωτη πύλη της Πατρίδας. Δεν είναι μια γραφειοκρατική αναφορά, αλλά μια ηθική ανατομία της παρακμής που απειλεί να καταρρακώσει, όχι μόνο τη στρατιωτική μας ικανότητα, αλλά και τον ίδιο τον πυρήνα της εθνικής μας αξιοπρέπειας.
Η ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑΣ: ΕΝΑ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΝΤΡΟΠΗΣ
Βρισκόμαστε μπροστά σε ένα τραγικό παράδοξο:
ΤΗΝ ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΟΓΟΥ
Ενώ ο γεωπολιτικός μας περίγυρος βράζει, ενώ οι ιστορικές σκιές πλανώνται πάνω από τα σύνορα, εμείς επιλέγουμε την πολυτέλεια της αδράνειας. Η ΧΙΙ Μεραρχία Πεζικού, ο φρουρός μας στον Έβρο, λειτουργεί σήμερα ως ένα εξαντλημένο σώμα, με λιγότερο από το 10% της δύναμης που κατείχε τρεις δεκαετίες πριν. Αυτή η αριθμητική είναι κάτι περισσότερο από στατιστικό έλλειμμα. Είναι μια μαθηματική δήλωση εθνικής αυτοχειρίας.
Η αδιαφορία της ηγεσίας, η οποία τεκμηριώνεται από την συστηματική άρνηση ανταπόκρισης στα έγγραφα και τις αναφορές, μια άρνηση που φθάνει μέχρι το ανώτατο κλιμάκιο του ΓΕΣ, δεν είναι απλώς αμέλεια. Είναι, κατά τον τρόπο που αποδίδεται η ιστορική ευθύνη, ενσυνείδητη επιλογή. Μια επιλογή που επιτρέπει στον «καρκίνο των αποσπάσεων» και των «βυσμάτων» να απομυζά το αίμα των μάχιμων μονάδων, μετατρέποντας την ιερή αποστολή της άμυνας, σε ένα παιχνίδι «εσωτερικής διαφθοράς» και κοινωνικής αδικίας.
ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΤΗΣ ΕΞΑΝΤΛΗΣΗΣ ΚΑΙ Η ΗΘΙΚΗ ΚΡΙΣΗ:
Πίσω από τους αριθμούς, κρύβονται άνθρωποι. Στελέχη με οικογένειες, με παιδιά, με οικονομικές υποχρεώσεις, που έχουν ορκιστεί να υπερασπίσουν την Πατρίδα, αλλά βρίσκονται να αγωνίζονται καθημερινά για την επιβίωση της μονάδας τους και την ψυχική τους υγεία. Αυτοί είναι οι….. «ΗΡΩΕΣ ΤΗΣ ΕΞΑΝΤΛΗΣΗΣ».
Η πίεση που μεταβιβάζεται ιεραρχικά, η απαράδεκτη συμπεριφορά προς έντιμους αξιωματικούς όπως ο Διοικητής Γάκης, ο οποίος αναγκάζεται να γίνει «εκτελεστής παράλογων διαταγών» αντί να είναι προστάτης του προσωπικού του, δημιουργεί ένα τοξικό ιεραρχικό περιβάλλον. Αυτή η αλυσίδα πίεσης δεν είναι πειθαρχία. Είναι bullying, που οδηγεί σε παραιτήσεις, ψυχική κατάρρευση και διάλυση του φιλότιμου, του ακρογωνιαίου λίθου της ελληνικής στρατιωτικής συνείδησης.
Πολίτες, πολιτικοί, στρατιωτικοί: Σκεφθείτε! Πώς μπορεί μια χώρα να υπερασπιστεί τα σύνορά της, όταν η πρώτη γραμμή έχει αφεθεί να λειτουργεί με ψίχουλα, ενώ το προσωπικό της διασπάται για να καλύψει «βολικές» ανάγκες στα αστικά κέντρα; Η εθνική άμυνα δεν είναι υπόθεση πολιτικής σκοπιμότητας ή γραφειοκρατικής ολιγωρίας. Είναι υπόθεση ύπαρξης.
Το Αίτημα της Ιστορίας: Δράση Τώρα!!
Αυτή η στιγμή δεν επιδέχεται αναβολές. Η ιστορία, όταν γραφεί, θα κρίνει αυστηρά όχι μόνο τους αυτουργούς της παρακμής, αλλά και τους αδιάφορους μάρτυρες.
Προς τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας, Κ. Δένδια: Το ζήτημα είναι πλέον πολιτικό. Η δομική διάβρωση των Ενόπλων Δυνάμεων αφορά την εθνική κυριαρχία. Αναλάβετε δράση, ανακαλέστε άμεσα τον εθισμό στις αποσπάσεις.
Προς τον Αρχηγό ΓΕΣ, Αντιστράτηγο Κωστίδη: Η ηγεσία απαιτεί θάρρος και ενσυναίσθηση. Εξέλθετε από την απομόνωση του γραφείου. Η αδράνεια απέναντι στην γνώση είναι η ύψιστη μορφή προδοσίας της εμπιστοσύνης. Η άμεση ανάκληση του 50% των αποσπάσεων δεν είναι απλώς διοικητικό μέτρο, είναι πράξη ηθικής και τακτικής αποκατάστασης!
ΠΡΙΣ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ:
Η ασφάλεια είναι κοινή ευθύνη. Μην κλείνετε τα αυτιά σας στους φρουρούς σας. Όλοι είμαστε υπεύθυνοι και υπόλογοι για την αδιαφορία που επιτρέπουμε να επικρατήσει.
Η ΧΙΙ Μεραρχία Πεζικού ζητά το ελάχιστο: Δικαιοσύνη στην κατανομή του φορτίου, ρεαλισμό στις απαιτήσεις, και σεβασμό στην υπέρτατη θυσία του προσωπικού της.
Ας μην επιτρέψουμε το….. «Φιλότιμο» και η «Αξιοπρέπεια» να γίνουν τα τελευταία θύματα της Δικτατορίας της Αδιαφορίας. Δράστε τώρα, πριν το Παράλογο γίνει οριστική Κανονικότητα. Η Πατρίδα μας παρακολουθεί.
ΔΡΑΣΤΕ ΤΩΡΑ!
ΣΗΜΕΙΩΣΗ:
ΟΛΕΣ ΟΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ, ΔΕΝ ΑΦΟΡΟΥΝ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΤΗΝ ΧΙΙ ΜΕΡΑΡΧΙΑ ΠΕΖΙΚΟΥ, ΑΛΛΑ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΝΟΜΟ ΕΒΡΟΥ ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΝΗΣΙΑ, ΓΙΑΤΙ ΚΙ ΕΚΕΙ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΥΣ, ΑΚΟΜΑ ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ. ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΕΙΝΕΝΟ, ΘΑ ΑΡΧΕΙΟΘΕΤΗΘΕΙ ΚΑΙ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΜΑΣ ΑΡΧΕΙΟ ΚΑΙ ΘΑ ΑΝΑΚΛΗΘΕΙ, ΟΤΑΝ ΟΙ ΠΕΡΙΣΤΑΣΕΙΣ ΤΟ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΝ ΚΑΙ ΟΤΑΝ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΓΡΑΦΤΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΣΤΑΛΕΙ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ ΠΑΝΤΟΥ ΥΠΕΝΘΥΜΙΖΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΦΩΝΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΣΑΚΟΥΣΤΗΚΑΝ ΠΟΤΕ, ΕΦΟΣΟΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΡΜΟΔΙΟΙ (ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΛΟΙ), ΕΠΙΛΕΞΟΥΝ ΝΑ ΤΟ ΑΓΝΟΗΣΟΥΝ. ΚΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΘΑ ΜΑΣ ΚΡΙΝΕΙ ΑΥΣΤΗΡΑ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΤΟΤΕ ΘΑ ΘΕΩΡΗΘΟΥΝ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ. ΠΟΛΙΤΕΣ, ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΙ.
ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ….
ΕΙΜΑΣΤΕ Η ΕΑΑΑΕΣ ΠΟΥ ΣΗΜΑΙΝΕΙ:
ΕΝΩΣΗ ΑΝΩΤΕΡΩΝ ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ.
ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΚΑΝΕΤΕ ΚΥΡΙΟΙ ΑΡΧΗΓΟΙ ΧΟΥΠΗ ΚΑΙ ΚΩΣΤΙΔΗ ΚΑΙ ΟΙ ΥΦΙΣΤΑΜΕΝΟΙ ΣΑΣ, ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΝΟΜΑ!! ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ, ΕΙΣΤΕ ΓΙΑ ΤΗΣ ΦΥΛΑΚΗΣ ΤΑ ΣΙΔΕΡΑ ΚΑΙ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟ ΠΟΙΝΙΚΟ ΚΩΔΙΚΑ, ΕΙΣΤΕ ΓΙΑ ΕΚΤΕΛΕΣΗ. ΣΤΑ… “ΠΑΛΙΑ” ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ, ΘΑ ΣΑΣ ΚΑΤΟΝΟΜΑΖΑΝ ΠΡΟΔΟΤΕΣ, ΑΛΛΑ ΣΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΕΠΟΧΗ, ΜΕΤΑΦΡΑΖΕΣΤΕ, ΑΠΟ ΕΣΑΣ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ, ΩΣ ΟΡΑΜΑΤΙΣΤΕΣ. ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ΟΜΩΣ, ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΚΑΝΕΝΑΣ ΝΑ ΣΑΣ ΕΛΕΓΞΕΙ. ΤΩΡΑ ΟΜΩΣ ΥΠΑΡΧΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ. ΔΕΝ ΘΑ ΜΑΘΕΤΕ ΠΟΤΕ ΠΟΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ. ΕΜΕΙΣ ΟΜΩΣ ΞΕΡΟΥΜΕ ΠΟΙΟΙ ΕΙΣΤΕ ΚΑΙ ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΥΜΕ. ΠΙΟ ΣΤΕΝΑ ΑΠ’ ΟΣΟ ΝΟΜΙΖΕΤΕ. ΖΟΥΜΕ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΑΣ, ΛΕΜΕ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΥΠΕΡΑΝΩ ΠΑΣΗΣ ΥΠΟΨΙΑΣ. Η ΟΜΑΔΑ ΜΑΣ ΟΜΩΣ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΚΑΙ ΣΥΝΤΟΜΑ, ΘΑ ΕΠΕΚΤΑΘΟΥΜΕ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.
ΕΑΑΑΕΣ